Ik geef training in frontend tools en stacks als HTML, JavaScript, TypeScript, React, Angular en Vue. Ik schrijf boeken en artikelen over tal van (ICT-) onderwerpen. Ik was lead developer en directeur bij Yindo - Jouw digitale bibliotheek. Je kunt mij volgen op Twitter(@PeterKassenaar).

In dit blog vind je persoonlijke artikelen, die niet noodzakelijk tech-gerelateerd zijn.

Views and expressions are my own.

Terug naar de algemene site.

17mei

Review–Century: A new world

Tags: | Categories: boardgames
E-mail | Permalink | Reacties (0) | Post RSSRSS comment feed

Century valt in de catetorie ‘worker placement games’. Elke speler krijgt aan het begin een aantal werkers (poppetjes). Die worden er in je beurt op uit gestuurd om grondstoffen te verzamelen: graan, vlees, tabak of bont. Met die grondstoffen kun je kaarten kopen die punten waard zijn. Wie aan het eind de meeste punten heeft gescoord wint.

Century-A-New-World

Punten scoren via kaarten

Maar behalve via je kaarten kun je ook op andere manieren punten scoren. Door meer werkers te winnen (elke kaart heeft een bonus, zoals een extra werker, korting op bepaalde grondstoffen, of meer), door kaarten uit een bepaalde categorie te verzamelen of nog anders. Behalve simpelweg kaarten kopen is er dus ook een sterk strategisch element in het spel aanwezig. Als je werkers op zijn, moet je een beurt besteden aan het terughalen van al je werkers van het speelveld. Het spel eindigt zodra een van de spelers acht kaarten heeft gekocht.

century-new-world-3

Century – A new world is mooi uitgevoerd, met relatief eenvoudige regels. Je leert het spel in tien minuten. Maar in elk spel moet je een nieuwe strategie toepassen. De herspeelbaarheid is groot – al zul je dit niet de hele avond willen doen. Maar twee of drie spelletjes achter elkaar is erg leuk.

Een spel duurt totaal ongeveer 35-40 minuten. Sommige grondstoffen kosten maar één werker (graan), andere grondstoffen kosten drie werkers (bont). Je moet je werkers dus strategisch inzetten en tegelijkertijd in de gaten houden welke grondstoffen je tegenstander(s) hebben verzameld en welke kaarten ze daarmee willen kopen.

Dit spel is te combineren met andere spellen in de Century-reeks, maar dat hebben wij nog niet geprobeerd. Ook als stand-alone spel is het absoluut de moeite waard voor 2-4 spelers.

https://youtu.be/rzoy0yLko-s

Meer informatie

- Century: A new world bij Boardgamegeek (BGG)

Peter Kassenaar
-- 17 mei 2020

05mei

Review–Star Realms

Tags: | Categories: boardgames
E-mail | Permalink | Reacties (0) | Post RSSRSS comment feed

Laat je niet op het verkeerde been zetten door het kleine doosje waar Star Realms inzit. Het is een diepgaand spel met veel tactische keuzes die je moet maken. Je speelt het met 2 personen.

star-realms-1

Star Realms is een klassiek deckbuilding spel, met een science-fiction/ruimteschepen thema. Hier moet je wel een beetje van houden, anders zal Star Realms je niet zo aanspreken. Elke speler begint met 10 dezelfde kaarten. Je schudt je stapel en trekt er telkens 5 uit. Dat is je speelhand. Daarmee kun je kaarten uit een gezamenlijke pool in het midden van de tafel kopen. Deze leg je op je aflegstapel en worden de volgende keer door de rest van de kaarten geschud. Je deck wordt zo steeds groter.

Het doel is om met aanvalskaarten de gezondheid ('authority') van je tegenstander naar 0 terug te brengen. Elke speler begint met 50 punten authority. In goede aanvalsslagen kun je 4 of 6 punten tegelijk wegspelen, later in het spel tot wel 20 of 30 punten in één beurt.

Facties en ally abilities

De kaarten in het midden van de tafel maken deel uit van een van de vier beschikbare facties ('Trade', 'Blob', 'Star empire' en 'Machine cult') die elk verschillende krachten hebben. De ene factie biedt veel aanvalskracht, andere facties bieden juist de mogelijkheid om authority terug te verdienen ('healing'). Als je in een speelhand kaarten van dezelfde factie hebt - bijvoorbeeld twee Blob-kaarten - worden de krachten versterkt. Dit heet een 'ally ability'. Je kunt dan zwaarder aanvallen, meer geld uitgeven aan nieuwe schepen, of minder waardevolle kaarten in je hand afleggen ('scrappen'), waardoor in volgende beurten de gemiddelde kracht van je hand sterker wordt. Daarnaast zijn er specifieke verdedigingskaarten die ronden lang op tafel blijven liggen - totdat de tegenstander ze vernietigd.

star-realms-2

Ik was verrast door de diepgang in Star Realms en de keuzes die je in het begin al moet maken ('welke facties ga ik verzamelen?', 'hoe maak ik zo veel mogelijk kans op een ally ability?', 'ga ik voor healing of voor extra damage bij de tegenstander?').

Je leert het spel daardoor erg snel, maar je kunt het heel vaak spelen en verschillende tactieken uitproberen. Er is ook een online versie van Star Realms, maar het kaartspel tegenover een echte tegenstander is uiteraard veel leuker. Star Realms is volledig Engelstalig.

 

https://youtu.be/nPoUQeNYelE

Meer informatie

Peter Kassenaar
-- 5 mei 2020

03mei

Review–Tiny Towns

Tags: | Categories: boardgames
E-mail | Permalink | Reacties (0) | Post RSSRSS comment feed

In Tiny Towns ben je de burgemeester van een kleine stad en moet je grondstoffen verzamelen om gebouwen te bouwen. Zo bouw je je stad op. Elk gebouw heeft uiteraard andere eisen.

3D_Tiny

Gebouwen zijn er in tal van categorieën, met per categorie vier of vijf verschillende mogelijkheden. Aan het begin van het spel trek je uit elke categorie één gebouw. Deze probeer je gedurende het spel te bouwen. Gebouwen hebben allemaal ook andere manieren om punten te scoren. Elk spel is zo weer anders. De herspeelbaarheid is daardoor behoorlijk groot. Een enkel spel met 2-3 spelers duurt ongeveer 20 tot 30 minuten.

Daarnaast kun je spelen met speciale gebouwen ('monumenten'). Deze zijn duurder om te bouwen, maar als het goed is leveren ze ook meer punten op aan het eind.

Gebouwen en grondstoffen

Om een gebouw te kunnen bouwen, heb je grondstoffen nodig. Deze liggen in het midden op tafel. Elke speler noemt om de beurt een van de vijf grondstoffen (glas, tarwe, steen, baksteen of hout). Die plaatst iedereen vervolgens op zijn of haar 4x4 speelbordje. Het nadeel is natuurlijk dat jij altijd andere grondstoffen nodig hebt dan je buurman, terwijl de beschikbare ruimte op je bord (je stad) maar beperkt is. Zo kun je elkaar behoorlijk dwars zitten. Als je alle grondstoffen - meestal 2 tot 5 - op de juiste wijze hebt verzameld, mag je ze van het bord halen en vervangen door het daadwerkelijke gebouw. Zo komen er weer plekken vrij voor nieuwe gebouwen. Alle gebouwen zijn als houten miniatuurtjes meegeleverd.

Tiny-Towns-Fortune-Overview

Je moet hierbij behoorlijk tactisch te werk gaan, anders kun je al vrij snel geen grondstoffen meer kwijt om een nuttig gebouw te maken. Als je geen grondstof meer kunt plaatsen omdat je bordje vol is, moet je wachten totdat niemand dat meer kan. Daarna worden de punten geteld per categorie gebouwen. De score wordt per categoriekaart aangegeven. Na enkele keren spelen haalden wij per persoon bijna altijd wel een score van 30-35 punten.

Je kunt Tiny Towns ook in je eentje spelen en proberen je persoonlijk record te breken. Hiervoor zijn in de spelregels speciale solo-regels aanwezig.

Interactie

Je speelt Tiny Towns in principe voor jezelf, maar je kijkt toch ook regelmatig naar de bordjes van andere spelers om te zien wat zij niet nodig hebben en jij zelf wel. Zo is er toch enige interactie -meestal niet van de vriendelijke soort - tussen de spelers. Maar uiteindelijk probeer je zelf zo efficiënt mogelijk je eigen stadje te bouwen.

De kaarten van Tiny Towns zijn mooi uitgevoerd en in het Nederlands. In de spelregels wordt duidelijk uitgelegd wat de mogelijkheden zijn. De houten gebouwen zijn niet al te gedetailleerd, maar voldoen voor het doel. Ze hebben duidelijke kleuren, waardoor hun categorie duidelijk is.

Tiny Towns is een vermakelijk spel dat wel enige tijd vergt om op te zetten, maar daarna snel wegspeelt. Leuk om te doen.

 

https://www.youtube.com/watch?v=Ko6waVAt1CU

Meer informatie

Peter Kassenaar
--3 mei 2020

30april

Review–Dominion

Ik hou van bordspellen. Maar binnen de categorie bordspellen houd ik het meest van deck building spellen. En dat is de schuld van Dominion.

Dominion_Basis_NIEUW_1

Dominion was mijn eerste kennismaking met deck building games. Bij dit soort spellen gaat het er om een zo sterk mogelijke hand van kaarten op te bouwen en op deze manier punten te scoren. Maar dat terwijl iedereen met 10 dezelfde kaarten begint. De startkaarten zijn een aantal punten waard, waarmee je nieuwe, sterkere kaarten kunt kopen. Iedereen maakt hierin uiteraard andere keuzes, waardoor je ondanks hetzelfde uitgangspunt, al heel snel totaal verschillende handen en tactieken krijgt.

Actiekaarten en gebiedskaarten

Bij Dominion maak je (anders dan bij veel andere deck building spellen) een keuze uit tien soorten actiekaarten die in het midden komen te liggen en die voor iedereen beschikbaar zijn. Dit vermindert in mijn optiek de geluksfactor – omdat iedereen dezelfde mogelijkheden heeft – en biedt meer kans op verschillende tactieken.

Want de sterkere acties die je kunt kopen (aanvalskaarten, verdedigingskaarten, kaarten die je extra acties geven, of kaarten die je juist extra kaarten laten trekken) hebben aan het eind van het spel geen totaal geen waarde! Dan gaat het om de hoeveelheid gebiedskaarten met 1, 3 of 6 punten die je in je in de loop van het spel hebt aangeschaft. Terwijl deze gebiedskaarten tijdens het spelen juist weer geen enkele waarde hebben. Want alleen aan het eind worden de punten geteld.

Dit zorgt mijns inziens voor ongekende tactische mogelijkheden: ga je zo snel mogelijk voor zoveel mogelijk geld om alle gebiedskaarten te kopen, of ga je voor een meer gespreide benadering waarbij je misschien wat minder geld hebt, maar meer je tegenstanders dwars kunt zitten waardoor zij niet zo snel kaarten kunnen kopen (en jij wel)?

Dominon-speelmateriaal_1

Globaal genomen zijn de regels simpel.

  • Je neemt vijf kaarten uit je totale stapel op hand.
  • Hieruit mag je één actie spelen en één nieuwe kaart kopen.
  • Dat zijn in feite alle regels. Niet meer, niet minder.

Echter, op veel kaarten is aangegeven dat je een extra actie mag spelen. Het is dan natuurlijk zaak de volgorde van spelen zo optimaal mogelijk te kiezen, zodat je zoveel mogelijk kaarten uit je hand gebruikt. Met de geldkaarten die je overhoud mag je één nieuwe kaart kopen. En dan moet je besluiten of dat een nieuwe actiekaart wordt, een gebiedskaart die aan het eind van het spel punten oplevert, of een geldkaart, waardoor je in een volgende beurt meer geld kunt uitgeven. Dominion is bij uitstek een tactisch spel.

In de startset van Dominion (de Nederlandse, vertaalde versie is merkwaardig genoeg goedkoper dan de originele Engelstalige versie) zijn in totaal 500 kaarten aanwezig die je gebruikt om je deck op te bouwen. De kaarten worden nooit allemaal gebruikt in een spel. Er zijn 25 verschillende soorten actiekaarten, waarvan je er in een spel dus maar 10 gebruikt. Zo kun je – ook met de basisset – al enorm veel variaties samenstellen. Meer dan genoeg om het eerste halfjaar door te komen, wat mij betreft.

Het kost een aantal speelronden om de kracht van actiekaarten op waarde te schatten en de kaarten te gaan waarderen. Ervaren spelers hebben daarin ontegenzeggelijk een voordeel op degenen die het voor het eerst spelen.

Er zijn tal van Dominion-uitbreidingen beschikbaar met extra actiekaarten. Je moet altijd het basisspel hebben als je een uitbreiding koopt. Wat mij betreft zijn die vaak echter ‘meer van hetzelfde’ en zijn ze beslist niet nodig om van de basisset te kunnen genieten.

Als je wilt ontdekken hoe leuk deck building games kunnen zijn, begin dan met Dominion.

Meer informatie

Peter Kassenaar
-- 30 april 2020

    27april

    Review–The Game

    Tags: | Categories: boardgames
    E-mail | Permalink | Reacties (0) | Post RSSRSS comment feed

    Dit is waarschijnlijk het eenvoudigste spel dat je kunt bedenken - maar ja, kom er maar eens op.

    Er is een stapel kaarten, genummerd van 0-100 die volledig door elkaar is geschud is. Hieruit moet je uit een hand van zes tot acht kaarten (afhankelijk van het aantal deelnemers) vier stapels maken door af te leggen. Twee zijn oplopend van 1 naar 99, twee zijn aflopend van 99 naar 1. Je legt een kaart af en de volgende kaart moet lager zijn (of hoger, afhankelijk van de stapel) dan de vorige kaart.

    Voor elke kaart die je hebt afgelegd (minimaal 2 per beurt) moet je een nieuwe van de stapel pakken, zodat je daarna weer 8 kaarten in je hand hebt.

    Je wint of verliest als groep, als je er in slaagt om alle kaarten weg te spelen. The Game is daarmee een coöperatief spel.

    the-game

    Zoals gezegd, het klinkt bedrieglijk eenvoudig maar in de praktijk is het lastig. Want wat als je net kaart 90 hebt weggelegd, en vervolgens trek je als nieuwe kaart nummer 91 van de stapel? Die kun je dan niet meer kwijt… Of je moet wachten totdat de andere stapel dusdanig aangegroeid is dat je 91 daarop kwijt kunt.

    Zo maak je continu afwegingen en probeer je de stappen tussen de kaarten die je weglegt zo klein mogelijk te houden.

    In de praktijk komt het spel lang niet altijd uit en mag je al blij zijn als je minder dan 10 kaarten overhoudt. Dat maakt het toch elke keer weer uitdagend.

    Aan de andere kant - als je niet houdt van kaartspelletjes als Patience, dan is The Game waarschijnlijk ook niks voor jou. En waarom dat doodshoofden-thema op de kaarten? Ziet er een beetje merkwaardig uit voor iets dat in de kern een tactisch kaartentelspelletje is.

    The game is een leuk kaartspel voor tussendoor, dat je desgewenst ook solo kunt spelen.

    https://youtu.be/Bm02MPyDgDY

    Meer informatie

    The Game bij BoardGameGeek

    Peter Kassenaar
    -- 27 april 2020

    22april

    Review–Bunny Kingdom

    Tags: | Categories: boardgames
    E-mail | Permalink | Reacties (0) | Post RSSRSS comment feed

    Bunny Kingdom is een spel voor 2 tot 4 spelers, maar het speelt het beste met minimaal 3 personen. Op de doos staat dat het ongeveer 45 minuten duurt, maar in onze ervaring ben je er minimaal 60-90 minuten mee bezig voor de vier ronden.

    bunny-kingdom1

    Op een groot bord moet je aaneengesloten gebieden bezetten om zo steden te stichten voor je konijntjes. Elke stad (een "fief" in Bunny-taal) heeft een aantal gebouwen met torens en kan een aantal grondstoffen produceren, zoals vis, hout of (uiteraard) wortels. Het aantal torens maal het aantal grondstoffen bepaald de puntenwaarde van je stad. Deze worden na afloop van elke ronde geteld.

    Welke gebieden je kunt bezetten, wordt bepaald door kaarten die elke speler willekeurig krijgt. Je krijgt een starthand van 10 of 12 kaarten (afhankelijk van het aantal spelers) en daar kies je 2 kaarten uit. De rest geef je door aan de speler naast je. Je ontvangt zelf ook weer nieuwe kaarten van de speler naast je. Daar kies je dan weer twee kaarten uit, bezet de gebieden en dan geef je de kaarten weer door.

    bunny-kingdom2

    Behalve gebiedskaarten zijn er ook opdrachtkaarten als "Verzamel minimaal xx gebieden die hout produceren", "Bezet zoveel mogelijk gebieden aan de rand van het bord" en meer. Ook deze scoren aan het einde van het spel weer punten. Je moet zelf een goede afweging maken tussen gebieden bezetten en opdrachtkaarten ("scrolls") verzamelen.

    De accessoires zijn superleuk uitgevoerd, met plastic konijntjes die je op gebieden kunt plaatsen, miniatuurkasteeltjes met één, twee of drie torens en mooi artwork op de kaarten. De spelregels zijn duidelijk en breed opgezet. Wel is alles Engelstalig, daar zul je aan moeten wennen.

    Door zijn opzet en omvang is Bunny Kingdom geen spel dat je "even tussendoor" speelt, maar erg leuk om een avond, of zondagmiddag mee te vullen.

    Meer informatie

    Bunny Kingdom bij Boardgamegeek

    Disclaimer – Ik houd van [board]games.  Al mijn reviews zijn van spellen die ik zelf in bezit heb, of heb gespeeld. Ik heb geen recensie-exemplaren ontvangen, of contact gehad met de fabrikant hierover. Sommige links in dit artikel zijn affiliatelinks. Dat betekent dat ik een klein percentage commissie verdien als je een spel koopt via de links op deze pagina. Daarvan worden de hosting-kosten van dit blog betaald.

    Peter Kassenaar
    -- 22 april 2020