Ik geef training in frontend tools en stacks als HTML, JavaScript, TypeScript, React, Angular en Vue. Ik schrijf boeken en artikelen over tal van (ICT-) onderwerpen. Ik was lead developer en directeur bij Yindo - Jouw digitale bibliotheek. Je kunt mij volgen op Twitter(@PeterKassenaar).

In dit blog vind je persoonlijke artikelen, die niet noodzakelijk tech-gerelateerd zijn.

Views and expressions are my own.

Terug naar de algemene site.

19november

Unboxing iPad Air 2

Mijn eerste iPad stamt uit april 2010 en is daarmee ruim 4,5 jaar oud. Ik denk dat het een van de oudste iPads in Nederland is, omdat ik hem in de Verenigde Staten kocht toen hij officieel nog niet in Europa gelanceerd was.

Maar de levensduur van de iPad Classic is door Apple beëindigd. Technisch is het apparaat nog prima, maar er worden geen updates van iOS meer uitgegeven voor deze versie. iOS 5.1.1 is de maximale versie. Tegelijkertijd heeft Apple het app-makers verplicht gesteld om nieuw apps minimaal tegen iOS 6 te compileren. Apps voor iOS 5 worden niet meer geaccepteerd in de Store, met xCode kun je ze zelfs niet eens meer maken. Waarmee de originele iPad effectief om zeep is geholpen.

En: daar kwam ik achter toen ik juist in een app-training bezig was (training PhoneGap). Ik dacht slim te zijn door de avond tevoren ‘nog snel even xCode te updaten’. Waardoor je per saldo de volgende dag met een tablet die dan plotsklaps de functionaliteit van een baksteen heeft, op stap gaat. Tja.

Nu dus maar nóg slimmer geweest en tijdig een nieuwe iPad aangeschaft.

Ik maakte onderstaand filmpje over het unboxing- en activeringsproces van de iPad Air 2.

P.S. Ik kan me de storm van kritiek die op Microsoft nederdaalde nog goed herinneren, toen bleek dat van de beloofde 32GB op de Surface tablet slechts 16GB beschikbaar was voor het installeren van apps (november 2012). Apple fanboys riepen huilend van verontwaardiging de hulp van advocaten en class action-specialisten in om alle ‘benadeelden’ te compenseren.

Bij toeval wierp ik nu echter even een blik op de hoeveelheid ruimte die op mijn ‘16GB’ iPad Air beschikbaar is, direct na installatie. Wat blijkt? Slechts ruim 5 GB (!) vrije ruimte. Op een totaal van 11,7?

Dat betekent dus dat minder dan 35% van de geadverteerde ruimte ook daadwerkelijk gebruikt kan worden. Help me even herinneren; waar heb ik ook al weer al die verontwaardigde blogposts hierover gelezen?……crickets……

iPad_air_storage

Maar verder is het een mooi ding.

-- Peter Kassenaar
19 november 2014

07oktober

Overstappen naar Windows Phone

Van iOS naar Windows Phone 8

Mijn mobiele telefoon was naar de huidige maatstaven hoogbejaard (het is een iPhone 3GS uit het voorjaar van 2009). Ruim vierenhalf jaar heb ik er met veel plezier gebruik van gemaakt. Maar toen duidelijk werd dat dit model bij het uitbrengen van iOS7 enkele weken geleden, buiten de boot zou vallen, ben ik eens om me heen gaan kijken.

Een nieuwe iPhone? Mwaa, meer van hetzelfde. En iOS7 met de nieuwste serie iPhones (5S en de 5C) zijn naar mijn idee nou niet bepaald het meest revolutionaire producten die Apple de laatste jaren heeft gelanceerd.

In plaats daarvan besloot ik me te richten op het platform waar ik nog geen ervaring mee had, maar wat de laatste maanden wel een gestage groei liet zien: Windows Phone 8. Voor mij is dit een verrijking. Op deze manier heb ik namelijk voor de drie grote mobiele platforms (iOS, Android en Window Phone) apparaten in huis en kan ik hiervoor apps ontwikkelen en testen op de hardware zelf. En dat is altijd beter dan op een software-emulator.

En nu Windows Phone eindelijk een beetje in de lift lijkt te zitten en – in Europa althans – in de grootste markten (Duitsland, Engeland, Frankrijk, Italie en Spanje) bijna in de dubbele cijfers is beland qua marktaandeel en bovendien mijn oude liefde Nokia een serie meer dan fatsoenlijke toestellen op de markt heeft gebracht, was de keuze duidelijk. Vandaar dat vorige week een simlockvrije Lumia 1020 op mijn kantoor werd afgeleverd.

lumia01

Elders op het web lees je meer dan complete reviews van de Nokia Lumia telefoons (bijvoorbeeld bij EngadgetTweakers.net of bij Techzine) en op YouTube zijn allerlei vergelijkende videoreviews te vinden – vaak wordt hierin de camera als uitgangspunt genomen.

Ik deel in dit artikel zoals gebruikelijk mijn persoonlijke ervaringen. Die zullen soms naïef en simpel lijken voor doorgewinterde Windows Phone-gebruikers, maar er zullen ongetwijfeld lezers zijn die ook de overstap willen maken vanaf het ene mobiele platform naar het andere. En de kans dat Windows Phone deel uitmaakt van die afweging wordt langzamerhand steeds groter. Daarom, zonder verder oponthoud mijn eerste stappen op Windows Phone 8-gebied.

Hardware

  • De Lumia 1020 is een prachtig toestel. Verbijsterend gewoon wat voor supercomputer ze in zo’n kleine behuizing hebben weten te plaatsen. Als je de markt een beetje hebt gevolgd, dan weet je dat de 41-megapixel camera het selling point van deze telefoon is. Maar minstens zo indrukwekkend vind ik de overige hardware daar omheen. Het toestel is even groot als de huidige generatie nieuwe Samsungs, LG’s of Sony Experia-toestellen en weeg ruwweg even veel (of weinig), ca 150 gram. Dat is minder dan de directe voorganger de Luma 920 (die ik met 185 gram net wat aan de zware kant vond), terwijl de overige hardware er alleen maar op vooruit is gegaan. Het scherm is 1280x768 pixels, kraakhelder, de kunststof behuizing is niet te glad en ligt prettig in de hand.
  • In de meeste telefoonwinkels is de Lumia 1020 op dit moment (begin oktober 2013) nog niet leverbaar of niet op voorraad. Maar online bij Bol.com of Coolblue kun je het toestel binnen 24 uur in huis hebben.
  • Ja, de telefoon heeft een ‘bobbel’ aan de achterkant, waar de camera uitsteekt. Hij is echter veel minder prominent aanwezig dan ik op basis van de foto’s had verwacht. Het is maar enkele millimeters en valt weinig op. Sterker nog, ik vind het zelfs wel prettig. Die camera-uitstulping geeft je vingers juist houvast tijdens het bedienen en je voelt direct hoe de oriëntatie is als je hem uit je broekzak haalt (bron foto:http://tweakers.net/productreview/84382/nokia-lumia-1020-zwart.html).
  • http://tweakers.net/ext/f/ttBNb6N3dRItEMcdp1z68Y1b/full.jpg
  • Ik mis in vergelijking met mijn iPhone een schuifknop om de telefoon met één handeling op ‘stil’ te zetten. Die gebruik ik veel tijdens trainingen en presentaties. Het lijkt er op dat dit op de Lumia alleen met minimaal drie extra handelingen kan via het menu Instellingen.
  • De luidspreker is voldoende luid als hij gewoon in je zak zit en je wordt gebeld. Er is een groot verschil aanwezig in volume bij gewoon gebruik en met een koptelefoon. Bij gebruik met oortjes moet je het volume echt terugschakelen om niet doof te worden. Maar je moet niet vergeten het weer op te schroeven als je de oortjes uitdoet, anders hoor je de telefoon niet meer. Die balans is niet goed, naar mijn mening.
  • In de Lumia 1020 gaat een Micro SIM-kaartje. In mijn iPhone 3GS zat een standaard SIM-kaart. Dat past niet. Gelukkig kunnen ze bij elke telecomwinkel je SIM-kaart op maat knippen, zodanig dat het wel past. Het personeel van de Hi-winkel in Zutphen regelde dit kosteloos voor mij.

Software

Apple verdient alle credits voor het creëren van de smartphone-revolutie, dat kan niet genoeg benadrukt worden. Maar jaren na dato is het gebruik, de acceptatie en het verwachtingspatroon natuurlijk volkomen anders dan ten tijde van de introductie in 2007. Een grid met pictogrammen zoals iOS en ook Android bieden (al biedt die laatste wat meer vrijheid in de vormgeving met widgets) is wat mij betreft wel uitgeëvolueerd. Weer een reden om teleurgesteld te zijn in de vernieuwingen die iOS7 bracht.

De tegelinterface die Windows Phone 8 biedt is in het begin wennen, maar uiteindelijk veel flexibeler en moderner dan iOS en Android bij elkaar. Onderdelen sluiten beter op elkaar aan en apps leven niet uitsluitend in hun eigen sandbox. De integratie van systemen, apps en sociale netwerken is veel beter. Ik heb nu twee dagen met Windows Phone 8 gewerkt en het is verrassend hoe verouderd en omslachtig iOS (maar ook Android) aanvoelt als ik nog eens mijn iPhone of Samsung er bijpak.

Het is echter niet allemaal goud wat er blinkt op softwaregebied op een Windows Phone. Het is een Dr. Jekyll en Mr. Hyde-situatie wat mij betreft. Laat me dat toelichten:

Sterke punt: de apps

Nokia plaatst op elke Windows Phone-telefoon een serie eigen apps van verbluffende kwaliteit. TomTom? Niet meer nodig, want elke telefoon wordt geleverd met Nokia Here en Nokia Drive. Gratis turn-by-turn navigatie met gratis live verkeersupdates én alle OV-dienstregelingen van Nederland via Nokia Transit. Het TomTom HD-traffic abonnement kan dus ook de deur uit. Evenals het Spotify-abonnement, want Nokia Music laat je gratis muziek streamen. Je kunt eigen genre-mixen maken en pinnen op je startscherm. Zelfs offline beluisteren is mogelijk. Alleen als je hogere kwaliteit wilt of meer wilt opslaan hoef je een abonnement (EUR 4,-/maand) af te sluiten.

De foto-apps zijn geweldig. In het begin lijkt het overkill, want wat is het verschil tussen bijvoorbeeld Nokia Pro Cam en Nokia Smart Cam? Maar als je de apps eenmaal opstart wordt je dit in een korte introductie duidelijk gemaakt. Daarnaast zijn nog apps aanwezig voor het projecten van je foto’s op devices van andere (via de clouddienst photobeamer.com), voor het maken van panorama’s en zijn er bewerkingsprogramma’s Nokia Cinemagraph, Nokia Video Trimmer en Nokia Creative Studio. Keuze te over.

Zo goed als alle populaire apps uit de top-100 zijn inmiddels ook als Windows Phone-variant verkrijgbaar: Twitter, Facebook, Nu.nl, Tv-gids, Buienradar, Adobe Reader, Dropbox, Netflix, internetbankieren en treininformatie stonden in een mum van tijd op mijn telefoon. Ook de sectie games (als je daar van houdt op je telefoon) is inmiddels ruim gevuld. De Windows Store is zijn achterstand op de Apple App Store en Google Play in ieder geval op kwalitatief niveau in hoog tempo aan het inlopen, is mijn indruk. Een goede YouTube-app ontbreekt nog, door het conflict tussen Google en Microsoft, maar dit zal een kwestie van tijd zijn.

Het enige waar ik nog geen goede Windows Phone-variant van heb gevonden zijn de GPS-apps Runkeeper en Strava. Deze lijken voorlopig alleen beschikbaar voor Android en iOS.

screenshots

Links: enkele veelgebruikte apps op het startscherm van mijn telefoon. Rechts: Office voor Mobile ondersteunt alle standaard Office-documenten.

Op elke Windows Phone wordt bovendien een versie van Office voor Mobile meegeleverd die rechtstreeks overweg kan met je .docx en .xlsx-bestanden. Erg handig.

Integratie met Windows

Zodra je een Windows Phone aansluit op een pc, wordt hij herkend en is hij gewoon als map aanwezig in Windows Verkenner. Wat een verademing. Geen gezeur meer met iTunes (dat is het allereerste programma dat ik nu van mijn computer ga verwijderen!), drivers installeren of met synchronisatie-issue. Mac-gebruikers kunnen zonder problemen de Windows Phone-app voor Mac installeren en ook Nokia heeft bijvoorbeeld Nokia photo transfer for Mac, mocht je deze liever gebruiken.

lumia-windows_01

 

SNAGHTML6799fe99

Windows Phone in Windows Verkenner: je kunt gewoon foto’s, muziek en documenten uitwisselen met je computer. Handig.

Zwakke punt – de ontbrekende apps

Maar dan: het viel mij in negatief opzicht op dat er in vergelijking met iOS en Android weinig standaardapps worden meegeleverd, waarvan je er tegenwoordig toch wel van uit mag gaan dat ze aanwezig zullen zijn.

Een rekenmachine en een eenvoudige alarmklok? Check. Maar verder? Geen apps voor weer, timer, countdown, beurskoersen of wereldklok. Geen kompas, dictafoon, batterijstatus, nieuws of zelfs maar een notitieblokje. Dat was toch even een WTF?-momentje. Jazeker, ze zijn via de Store wel te installeren – en vaak ook gratis – maar dat had ik toch anders verwacht. Nu moet je eerst ontdekken dat

  • a) de app die je zoekt kennelijk niet aanwezig is, terwijl het toch om basisdingen gaat die al sinds Android 2.x en iOS 3.x gesneden koek zijn. Vervolgens:
  • b) de store openen en zelf op zoek naar een alternatief.
  • c) zoeken uit veel varianten welke je het beste kunt proberen (gratis? betaald?) en moet je weer recensies lezen, apps installeren, uitproberen en weer weggooien enzovoort. En dan weer opnieuw beginnen bij A.

Een tegenvaller.

Ook kent Windows Phone geen centraal notificatiecentrum voor nieuwe berichten, pushnotifications en statusupdates. Ik ben hier zeker geen grootgebruiker van, maar nu het er niet is (zoals op iPhone en Android), mis ik het toch. Ik hoop dat dit in de toekomst nog toegevoegd zal worden aan Windows Phone.

Tot slot – show off

Ik kan het natuurlijk niet laten, en moet ook even de obligate kijk-eens-wat-mijn-nieuwe-speeltje-kan zaken toevoegen. De 41 Megapixel-camera is geweldig. Inzoomen achteraf is werkelijk een uitvinding, zeker als het zo goed uitgewerkt is. Kijk bijvoorbeeld eens deze opname van de IJssel tussen Dieren en Doesburg.

ijssel

Had je die vogel gezien op dat markeringsbord voor de vaargeul aan de overkant? Welke vogel? Nou, deze:

vogel

(foto’s verder niet bewerkt voor kleur of helderheid, en online verkleind in resolutie voor sneller downloaden). Je kunt heel eenvoudig panorama’s schieten, met vrijwel vergelijkbare resolutie.

panorama

Nokia Smart Cam

Met Nokia Smart Cam kun je actie-opnames maken. Je schiet een serie foto’s (of liever: dat doet de app voor je) en naderhand bepaal je welke opname je wilt gebruiken. Er zijn allerlei kunstzinnige effecten mogelijk. Wil je bijvoorbeeld een standaardfoto?

winkel1

Of wil je liever een serie actie-shots?

winkel2

Of liever met een vervaagde achtergrond om beweging te suggereren?

winkel3

Of wil je liever alle bewegende onderdelen weglaten? Ook dat kan:

winkel4

Alle bovenstaande foto’s zijn dus gemaakt op basis van één opname. Je kiest achteraf welke je wilt gebruiken en hoe je hem eventueel verder bewerkt (opnieuw met dank aan personeel Hi-winkel Zutphen). Behalve bovenstaande kun je bijvoorbeeld ook een groepsportret schieten en uit een serie van zes of zeven opnames voor iedereen het ‘beste gezicht’ kiezen, dat er vervolgens ingemonteerd wordt. Erg leuk.

muziek

Links: Gratis muziek streamen en mixen maken op basis van genre of artiest met Nokia Music. Ook concerten bij jou in de buurt worden getoond. Rechts: gratis routenavigatie met live verkeersupdates via Nokia Drive+.

Conclusie

Mijn kennismaking met Windows Phone 8 smaakt naar meer. Het is verfrissend en uitdagend ten opzichte van iOS en Android. De hardware is uitstekend, de software van Nokia en de door Microsoft meegeleverde apps zijn van hoge kwaliteit. Wat tegenvalt is dat voor veel standaardhandelingen (notities maken, weer, beurskoersen, klok en timer instellen enzovoort) geen apps aanwezig zijn en je hiervoor zelf op zoek moet. Dit doet een beetje onvolledig aan. Integratie van apps met online diensten en sociale media is meer dan uitstekend en moderner dan wat andere mobiele platforms bieden.

Wil je zelf meer weten over Windows Phone, kijk dan eens op deze introductiepagina’s van Microsoft en Nokia. Ik heb er de afgelopen dagen veel aan gehad.

Ben ik belangrijke dingen vergeten of heb ik ze verkeerd beschreven? Laat het weten!

Peter Kassenaar
-- 7 oktober 2013.

19augustus

E-mail nieuwsbrieven met MailChimp

mailchimp_logo1

Bij het redesign van mijn website heb ik er voor gekozen ook regelmatig een nieuwsbrief te gaan verzenden.

Nu kun je natuurlijk zelf een nieuwsbrievensysteem programmeren, zoals ik bijvoorbeeld heb gedaan voor Yindo. Maar voor een website die geen eigen gebruikersdatabase heeft – zoals dit blog - is het veel sneller en eenvoudiger om gebruik te maken van een bestaande dienst. Ik heb gekozen voor MailChimp.

MailChimp

MailChimp bestaat al ruim 10 jaar en is uitgegroeid tot een van de grootste e-mailverzenders ter wereld. Alles werkt via je browser, je hoeft dus geen aparte software te installeren.

Je kunt verschillende abonnementen afsluiten. Je kiest dan bijvoorbeeld voor het verzenden van een x-aantal berichten per maand, of je koopt juist vooraf mailtegoed. Hiermee kun je bijvoorbeeld op voorhand 10.000 mailberichten inkopen, die je naar wens kunt gebruiken. De prijs per e-mailbericht varieert dan van 0,5 tot 3 cent per mailtje.

Voor kleinere gebruikers zoals particulieren, verenigingen, kleine bedrijven en organisaties is er ook een gratis optie. Hiermee kun je maandelijks 12.000 berichten verzenden naar maximaal 2.000 ontvangers. Dit is de optie die ik voor deze website heb gekozen.

MailChimp is niet alleen geschikt voor nieuwsbrieven, maar ook voor e-mail rondzendlijsten van verenigingen, teams binnen bedrijven en organisaties, of als communicatiemedium voor belangengroeperingen. Eigenlijk in alle situaties waarin meerdere personen tegelijk een mailbericht moeten ontvangen en je niet alle adressen in het (B)CC-veld wilt opnemen.

Stappenplan

Het instellen van een e-maillijst via MailChimp is erg eenvoudig en bestaat uit verschillende stappen.

  1. Meld je aan voor een MailChimp-account.
  2. Stel een lijst met ontvangers in. Je kunt bestaande e-mailadressen importeren, of een hyperlink op je website plaatsen die verwijst naar een aanmeldformulier.
  3. Maak een mailbericht (dit wordt door MailChimp een campaign genoemd) die je verstuurt naar ontvangers op de lijst.
  4. Verstuur je bericht.
  5. Bekijk de MailChimp-rapportages. Je kunt heel nauwkeurig zien hoeveel personen (en welk percentage van de ontvangers) je mailbericht hebben geopend en gelezen, op welke links is geklikt en nog tientallen andere variabelen bekijken.

1. Aanmelden

  • Ga naar http://mailchimp.com en klik op de rode knop Sign Up Free.
  • Vul je gegevens in en kies Create My Account.
  • Na het bevestigen van je account kun je inloggen op de MailChimp-site om je eerste lijst te maken.

    Aanmelden voor een MailChimp-account

    Klik in het MailChimp Dashboard op je eigen naam om je accountinstellingen aan te passen. Hier kun je bijvoorbeeld je profiel aanpassen, een mobiel telefoonnummer opgeven voor extra verificaties, je abonnementtype veranderen en meer.

    Je eigen accountgegevens beheren bij MailChimp

     

    2. Een lijst maken

    Elke campagne wordt verzonden naar een lijst met ontvangers. Deze lijst kun je zelf invullen (let op: je moet toestemming hebben van de ontvangers, anders ben je in overtreding. MailChimp kan daarop besluiten je account te blokkeren, als ze er te veel klachten over krijgen) of importeren vanuit bijvoorbeeld een Excel-bestand.

    Het MailChimp Dashboard voor het maken van nieuwe lijsten en campagnes

    • Kies in het menu aan de linkerkant de optie Lists en daarna de knop Create List.
    • Vul een aantal standaardgegevens in, zoals de naam van de lijst, wie standaard als afzender wordt opgegeven (deze naam zien de ontvangers in hun mailtoepassing) en wat het standaard antwoordadres is.
    • Je kunt hier ook een herinnering invullen voor ontvangers van de mail (zoiets als ‘u ontvangt dit mailbericht omdat u zich via onze website hebt opgegeven voor de nieuwsbrief (…)’)

    Als je de lijst hebt opgeslagen, kun je contacten importeren en/of je aanmeldformulier samenstellen. Je kunt dit probleemloos met elkaar combineren, dus bijvoorbeeld eerst een lijst met bestaande contacten importeren en vervolgens ook de webformulieren maken voor iedereen die zich nieuw aanmeldt bij de lijst.

    Contacten importeren of aanmeldformulier maken

    Behalve contacten importeren uit kommagescheiden bestanden (.CSV-bestanden) of Excel, kent MailChimp nog talloze andere manieren om contacten aan je lijst toe te voegen:

    Contacten importeren in MailChimp

    Aanmeldformulier maken

    MailChimp kan ook het complete proces van aanmelden, bevestigen en eventueel weer verwijderen van contacten voor zijn rekening nemen. Nieuwe personen kunnen zich dan aanmelden via het web. Deze optie is niet verplicht, als je zelf het gebruikersbeheer volledig in eigen hand wilt houden, kun je de lijsten desgewenst handmatig bijhouden en contacten toevoegen of verwijderen.

    Maar als je MailChimp dit voor je wilt laten doen (zoals ik heb gekozen voor het aanmelden voor de nieuwsbrief via www.kassenaar.com), kies dan de optie Signup Forms in de detailpagina voor een bepaalde lijst.

    MailChimp maakt verschillende soorten aanmeldformulieren voor je

    Bij het aanmeldformulier wordt een verkorte hyperlink getoond. Dit is de unieke URL van jouw aanmeldformulier. Deze kun je in je eigen website gebruiken om te verwijzen naar aanmelden voor je nieuwsbrief of rondzendlijst.

    Merk verder op dat het aanmeldformulier bestaat uit drie tabbladen: Build it, Design it en Translate it. Met name Translate it is interessant voor Nederlandse sites, want hier kun je er voor kiezen de standaardvelden automatisch te laten vertalen in het Nederlands. Je hoeft dit dan niet handmatig in te stellen. Veder kun je teksten en afbeeldingen invoegen en lettertypen en kleuren en dergelijke kiezen. Zo kun je het aanmeldformulier prima laten aansluiten bij de rest van je site.

    Verschillende opties voor het instellen van aanmeldformulieren

    Tot slot zie je boven het vak met de URL nog een uitklapmenu (al is het niet direct duidelijk dat het een dropdown is). Hiermee kun je elk van de formulieren in het aanmeldproces vormgeven: het bevestigingsformulier, het opzegformulier en nog veel meer.

    De diverse formulieren in het aanmeld- en opzegproces

    Je hoeft je wijzigingen amper zelf op te slaan. MailChimp bewaart elke twintig seconden automatisch de laatste aanpassingen. Mocht het toch nodig zijn, klik dan op een knop als Save of Save & exit.

    3. Nieuwe Campaign maken

    Zodra je een lijst met ontvangers hebt gemaakt (er hoeven nog geen personen op te staan, maar de lijstnaam moet in ieder geval bestaan) kun je een nieuwe campagne gaan maken.

    Kies uit het hoofdmenu aan de linkerkant de optie Campaigns en vervolgens rechtsboven de knop Create Campaign om een eerste mailbericht op te stellen. Dit mag uiteraard een testbericht zijn, maar het is een goed idee om alvast na te denken over de uiteindelijke format van mailberichten die je wilt gaan verzenden. Enkele keuzes die je kunt maken zijn bijvoorbeeld:

    • Wil je een opmaak in 1 of 2 kolommen gaan gebruiken, of nog anders?
    • Moeten je mailberichten of nieuwsbrieven een vaste afbeelding als header krijgen?
    • Welke voettekst wil je onder een e-mailbericht invoegen? Standaard komen hier opties te staan om ontvangers zich te laten uitschrijven en je adresgegevens (volgens diverse anti-spamwetgeving moet bij elk mailbericht een optie staan waarmee de ontvanger zich kan uitschrijven en moet duidelijk zijn wie de mail heeft verzonden. Deze gegevens stelt MailChimp dan ook verplicht).

     

    Geef aan naar welke lijst deze campagne wordt verstuurd

    Het totale proces bestaat ook weer uit vijf stappen: eerst geef je aan naar welke lijst met ontvangers dit mailbericht verzonden wordt, daarna ontwerp je het mailbericht en tot slot bevestig je je keuzes. Kies onderin telkens Next om naar de volgende stap te gaan.

    Kies uit de meegeleverde sjablonen of programmeer zelf een lay-out

    BIj de keuze voor een lay-out kun je het beste beginnen met de Drag & Drop Editor (helemaal links), of kiezen voor een standaardsjabloon (Predesigned), al zullen de voorbeelden voor veel bedrijven te Amerikaans aandoen (met onderwerpen als football, met Amerikaanse vlaggen en meer). Maar ja, misschien zit er voor jouw situatie juist een goed sjabloon bij. Dan ben je helemaal snel klaar.

    Voorbeeldsjablonen in tientallen soorten en maten.

    De Drag & Drop Editor is een heel fraai staaltje programmeerkunst (kan de developer in mij niet nalaten te signaleren) en stelt je in staat om binnen de browser de lay-out van je bericht volledig aan te passen met tekstblokken, afbeeldingen, componenten voor sociale media en meer.

    Advies: neem de tijd om deze editor goed te leren kennen. In 95% van de gevallen zal hij voldoende opties bieden om je nieuwsbrief of mailbericht op te maken.

    Door het slepen van inhoudsblokken stel je de nieuwsbrief samen

    Tot slot kun je in de sectie Confirm diverse problemen oplossen, of instellingen nog wijzigen. Helemaal onderin is de knop Send Now beschikbaar als je je mailbericht direct wilt versturen, maar uiteraard kun je ook een concept opslaan, of een tijdstip instellen waarop je mailbericht wordt verzonden.

    Alles gereed? Verzenden maar!

    4. Rapportages

    Zodra je mailbericht is verzonden, kun je na enige tijd de rapportages bekijken. Hierin zijn tientallen variabelen beschikbaar. Je kunt bijvoorbeeld zien hoeveel procent van de ontvangers het mailbericht heeft geopend en hoeveel procent heeft doorgeklikt naar een e-mailadres in het bericht. MailChimp vervangt hyperlinks die je in je mailbericht hebt ingevoegd door eigen hyperlinks, en stuurt ze daarna pas door naar de eindbestemming. Alleen dan is goed te meten hoe vaak wordt geklikt. Een voorbeeldrapportage ziet er als volgt uit (afbeelding van mailchimp.com).

     

    Voorbeeldrapportage van MailChimp

    Conclusie

    Voor kleine bedrijven en organisaties biedt het gratis plan van MailChimp waarschijnlijk al meer dan je ooit zult kunnen gebruiken. In dit artikel is zelfs maar een klein deel van alle mogelijkheden genoemd. Andere opties zijn onder meer:

    • MailChimp-mailings combineren met (je eigen) Google Analytics-code, zodat mailingresultaten ook in je Google Dashboard verschijnen.
    • MailChimp-mailings automatisch ook publiceren op sociale media als Twitter en Facebook.
    • Archieffuncties voor campagnes (‘lees hier onze eerdere nieuwsbrieven’).
    • Lijsten verdelen in segmenten, zodat nieuwe mailberichten maar naar een gespecificeerd deel van de ontvangers wordt verzonden.
    • Het uitvoeren van A/B-testen met mailings.
    • Integratie met de MailChimp-API, zodat je vanuit je eigen apps mail kunt verzenden via MailChimp.
    • …en nog veel meer. Lees bijvoorbeeld http://blog.mailchimp.com/ of kies de knop More op de homepage voor een overzicht.

    Meer mogelijkheden met het MailChimp-platform

    Ben je benieuwd wat MailChimp allemaal kan, meld je dan zelf aan voor een account.

    Of beter nog, neem een abonnement op mijn nieuwsbrief. Dan ervaar je de werking van MailChimp in de praktijk. Het is de bedoeling dat ik ongeveer 1 x per maand een nieuwsbrief ga verzenden met daarin (een samenvatting van) artikelen die ik heb geschreven, handige tips & trucs die ik op het web ben tegengekomen en (trainings-)aanbiedingen.

    Peter Kassenaar
    -- 19 augustus 2013

    03november

    Microsoft Surface - eerste indrukken

    Met het verschijnen van Windows 8 heeft Microsoft voor het eerst ook een een eigen tablet uitgebracht, de Microsoft Surface met Windows RT (de versie van Windows 8 die speciaal voor tablets met een ARM-processor is geoptimaliseerd).

    Ruim twee jaar geleden, in april 2010 kocht ik in Los Angeles een iPad voordat deze in Nederland verkrijgbaar was. Het leek me leuk om ook deze gadget aan te schaffen voordat hij officieel op de Nederlandse markt zou verschijnen. Als was de weg er naartoe dit keer wel heel gewoontjes – ik heb in de Duitse Microsoft Store een bestelling geplaatst en enkele dagen na het verschijnen van de Surface werd hij door een koerier van FedEx aan de deur afgeleverd.

    Als je ook een Surface wilt bestellen voordat deze via de officiële Nederlandse kanalen verkrijgbaar is, bezoek dan bijvoorbeeld www.surface.de. Maar ook via de Engelse Microsoft Store kun je een tablet bestellen, zij het dat je in ponden (omgerekend) iets meer betaalt dan in euro’s.

    Ik bestelde de Surface 32 GB met Touch Cover. Omdat ik bij het schrijven van het Handboek Windows 8 al had gemerkt dat je heel makkelijk van taal kunt wisselen in Windows 8 was ik niet bang dat ik met een puur Duits product zou blijven zitten.

    1. Verpakking

    Microsoft is vaak bekritiseerd om de uitbundig vormgegeven verpakkingen met tal van reclamekreten en versieaanduidingen. De doos van de surface is minimalistisch ontworpen en ziet er smaakvol uit. Het zwarte deel is de doos, het witte deel de binnendoos die je er uit trekt.DSC_6508

     

    Op achterkant staat in kleine letters vermeld wat Windows RT is en dat je geen gewone desktopapplicaties op de tablet kunt installeren. Op de onderkant staan de landen waarin het product verkocht kan worden. Ook NL staat er bij, dat lijkt me een goed teken.

    DSC_6512DSC_6513

    De binnendoos uitgeschoven:

    DSC_6514

     

    Onder de binnendoos gaat een inlay verscholen waarin de Touch Cover (toetsenbord en beschermhoes ineen) verscholen gaat. Keurig vormgegeven.DSC_6515

     

    De touch cover lift je makkelijk uit de sjabloon:DSC_6516

     

    Toetsenbord ‘touch cover’

    Kleine tegenvaller: het toetsenbord is wel degelijk van een Duitse indeling voorzien en niet van een US-International-indeling zoals de meeste toetsenborden. De indeling hiervan (QWERTZ) is bijna gelijk, maar de toetsen Y en Z zijn omgewisseld en er zijn apart toetsen voor veelgebruikte accentletters als ü, ö en ä.

    Dit was op de afbeelding in de MS Store helaas niet goed zichtbaar, anders had ik de versie zonder toetsenbord besteld. Zodra de Surface officieel in Nederland verkrijgbaar is zal ongetwijfeld een goed toetsenbord worden meegeleverd.

    Het materiaal waarvan de touch cover is gemaakt voelt heerlijk zacht, bijna fluweelachtig aan. De toetsen hebben geen merkbaar indrukmoment. Het zijn echt aanraaktoetsen.

    De touch cover bevat zelfs een Windows-toets om snel terug te keren naar het startscherm en een heuse trackpad.

    DSC_6518

    Het toetsenbord heeft daarnaast aparte knoppen om de speciale Windows 8-charms voor Zoeken, Instellingen en meer direct te openen.

    DSC_6529

     

    2. Inhoud van de doos

    De surface zelf is verpakt in de witte binnendoos. Via een klapdeksel wordt de inhoud zichtbaar.

    DSC_6520

    DSC_6521

    DSC_6522

    De complete inhoud van de doos:

    • Surface
    • Netsnoer en adapter (wel geschikt voor Nederlandse wandcontactdozen)
    • Summier boekje en gebruiksaanwijzing.
    • Touch cover met toetsenbord

    DSC_6523

    De Surface heeft aan de achterkant een uitklapbaar deel. Hiermee kun je de surface rechtop zetten om bijvoorbeeld een film te kijken, foto’s als diavoorstelling af te spelen of om het toetsenbord in te klikken en de tablet als laptop te gebruiken.

    DSC_6524

    Het toetsenbord klikt zich met een verrassend sterke magnetisch klik vast aan de tablet. Je kunt zonder problemen de Surface optillen aan het toetsenbord zonder dat hij er af valt. Ik heb de indruk dat de bevestiging steviger is dan de cover van de iPad 2. Als je een iPad 2 (of 3) optilt aan het covertje, dan valt de tablet op de grond. De Surface zit steviger vast. De complete opstelling ziet er dan zo uit:

    DSC_6525

    Je kunt de touch cover op verschillende manieren over of achter de tablet vouwen. Het toetsenbord zelf is niet oprolbaar (zoals het hoesje van de iPad 2). Dit is één rigide deel.

    DSC_6526

    DSC_6527

     

    3. Surface in gebruik nemen

    Tijd om de Surface in gebruik te nemen. Hij wordt opgeladen geleverd, dus als het goed is kun je direct aan de slag. De aan/uitknop zit rechtsboven (als je de tablet rechtop houdt, met het Windows-logo aan de onderkant en de camera aan de bovenzijde).

    DSC_6528

    Installatiestappen

    De installatiestappen zijn eenvoudig. Je hoeft bijvoorbeeld geen versienummer in te vullen. Wel moet je de beveiligingssleutel van je Wifi-netwerk bij de hand hebben. Deze kun je tijdens de installatie direct opgeven.

    1) Kies de weergavetaal. De keuzes bij deze (Duitse) Surface waren Deutsch, English en Francais. Ik koos bij de installatie voor Engels (en heb dit later omgeschakeld naar Nederlands, zie verderop). Daarna moet je de licentievoorwaarden accepteren.

    DSC_6531

    Je kunt dit zowel via aanraakbediening als via het toetsenbord doen, desgewenst zelfs gemixt. Op het moment dat je de touch cover losklikt wordt automatisch een on-screen toetsenbord getoond als je in een tekstvak klikt.

    Terzijde: ik had dit nodig omdat ik mijn e-mailadres moest invullen. Maar ik had geen idee hoe dit op een Duits toetsenbord moest. Het @-teken (Shift+2 op een US-toetsenbord) staat op de touch cover rechts onder de Q. En wat ik ook probeerde (Shift+Ctrl+Q, Alt+Shift+Q), het lukte me niet om een apestaartje op het scherm te toveren. Uiteindelijk heb ik het toetsenbord maar losgeklikt en via het on-screen toetsenbord mijn e-mailadres ingevuld. Daar zat de @ gelukkig op de vertrouwde plek ;-)

    2) Kies een kleurenschema en een computernaam.DSC_6532

     

    3) Kies een wireless netwerk om verbinding mee te maken. Wat me opviel was dat ik normaal gesproken in mijn kantoor ongeveer 3 draadloze netwerken ontvang (twee van mezelf en die van de buren). Maar de Surface leek zo ongeveer alle netwerken in de straat op te pikken:DSC_6533

     

    4) Gebruik je e-mailadres (of ander Microsoft Live account) om je aan te melden. Windows 8 haalt dan direct je contactgegevens op en stelt de pc verder persoonlijk in. Hier had ik dus het @-teken nodig en moest ik werken via het on-screen toetsenbord.

    DSC_6536

    5) Daarna is het een kwestie van wachten. In mijn geval ongeveer 4-5 minuten. De apps worden geïnstalleerd en gegevens worden gesynchroniseerd. Ondertussen wordt op de Surface een filmpje met basisbediening afgespeeld en daarna wisselt het scherm telkens van kleur om aan te geven dat het installatieproces nog bezig is.

    DSC_6540

    DSC_6541DSC_6542

     

    6) Gereed. Het Windows 8-startscherm verschijnt. Dat de synchronisatie is geslaagd, is direct te zien omdat het kleurenschema van mijn desktop Windows 8-pc is overgenomen (en niet het blauw dat ik bij de installatie koos). Ook de locatieherkenning werkt goed – het actuele weer voor mijn woonplaats werd opgehaald.

     

    DSC_6544

    DSC_6546

    Tot mijn verbazing is in Windows RT ook een tegel Bureaublad aanwezig (ik dacht dat die hierin ontbrak, omdat je op Windows RT immers geen gewone Windows-toepassingen kunt installeren. Dit gaat nog voor heel wat vraagtekens en helpdesktelefoontjes zorgen ben ik bang!).

    Hierin was in Internet Explorer zelfs al mijn standaardzoekmachine (Google) gesynchroniseerd, in plaats van de standaard zoekdienst Bing van Microsoft.

    DSC_6547

    Onderin de taakbalk zijn de pictogrammen voor Microsoft Word, Excel, Powerpoint en OneNote zichtbaar. Deze zijn standaard geinstalleerd op Windows RT en hoef je dus niet apart te kopen.

    Ik was echter in de veronderstelling dat met Windows RT speciale Touch-versies (voorheen: “Metro”-versies) van Office zouden worden meegeleverd. Maar dat is dus niet het geval, het zijn de gewone Bureaubladversies. Vandaar misschien ook de aanwezigheid van de Bureaublad-tegel op het startscherm. Ik

    4. Eerste gebruikerservaringen

    Ik heb – al zeg ik het zelf – al een ruime gebruikerservaring met Windows 8. Hoewel het (nog) niet mijn standaard besturingssysteem is, werk ik al ruim een half jaar met Windows 8 en heb ik uiteraard het complete Handboek Windows 8 geschreven op een Windows 8-computer, inclusief touchscreen, de Dell ST220 T.

    Maar een losse tablet zoals de Surface is toch weer wat anders. Opeens zit je op de bank in de huiskamer met Windows 8 in plaats van op je kantoor met comfortabele muis en toetsenbord onder handbereik.

    Na één avondje oefenen (gisteravond) zijn dit mijn eerste indrukken:

    • Het scherm is van buitengewone kwaliteit. Helder, responsief, diep zwart. Een dikke pluim. Reageert heel goed op touch-bewegingen. Heerlijk om mee te werken.
    • De Windows-toets om terug te keren naar het startscherm geeft een kleine trilling als respons bij indrukken. Zo heb je echt het gevoel dat de tablet op je reageert. Door de plaatsing (midden op de lange zijde) ben je van nature geneigd de tablet horizontaal te houden, in tegenstelling tot bijvoorbeeld een iPad (waarbij de Home-knop midden op de korte kant zit).
    • De tablet ligt lekker in de hand. Breder en (iets) zwaarder dan een iPad, maar een lekker ‘warme’, zacht aanvoelende achterkant. Geen koud plastic of metaal.
    • De Surface-tablet is niet traag, maar toch merkbaar langzamer dan een desktopcomputer.
    • Het installeren van een aanvullende taal is goed te doen, maar verloopt ook via het bureaublad. Daardoor heb je ongemerkt toch het gevoel met een ‘pc’ te maken te hebben in plaats van met een tablet. Niet alles kan dus via de nieuwe interface. En dan moet je opeens een gewoon bureaubladvenster bedienen en manipuleren met je vingers. Dat voelt onnatuurlijk en overbodig.
    • Het downloaden en installeren van Nederlands als voorkeurstaal (130 MB taalpakket) duurt bijna een kwartier. Dat is lang.
    • Het lijkt er op dat dit voor elk account opnieuw moet gebeuren. Ik maakte een account voor de kinderen, maar dit staat standaard weer op Engels ingesteld en Nederlands staat niet genoemd in de lijst met beschikbare talen, ofschoon ik dat zojuist – voor mijn eigen account – had gedownload en geïnstalleerd.
    • In de Store staan onmiddellijk updates klaar voor belangrijke apps als Mail, Foto’s, Kaarten en andere. Dit is te zien zodra je
    • De camera’s aan voor- en achterzijde lijken vooral bedoeld voor Skypen en MSN’en. De resolutie en kwaliteit is te laag om echt video- en fotomateriaal mee te schieten.

    Later meer gebruikservaringen. Mocht je ondertussen vragen of opmerkingen hebben, laat dan een reactie achter.

    Peter Kassenaar
    -- 3 november 2012.

    07februari

    Gokken op Facebook?

    Ik ben een trouw lezer van de columns van Arjan Dasselaar op nu.nl. In de meeste gevallen snijden zijn columns hout, en vaak ben ik het eens met de inhoud. In zijn bijdrage van 4 februari 2012 met de titel Gokken op Facebook slaat Dasselaar echter de plank mis wat mij betreft. Dit blogartikel is een reactie op deze column.

    facebook_01

    Facebook

    Tenzij je de afgelopen jaren onder een rots hebt gewoond, ken je Facebook. De kans dat je er zelf actief op bent, is groot. Wereldwijd zijn er inmiddels meer dan 800 miljoen gebruikers, waarvan 5,6 miljoen in Nederland. De – langverwachte – beursgang van Facebook maakt de aandelen van het Californische social mediabedrijf voor het eerst openbaar verhandelbaar.

    Als Dasselaar in zijn column stelt dat de gekte rond die beursgang groteske vormen aanneemt, ben ik het helemaal met hem eens. En inderdaad, net als bij de beursgang van Google zijn er ook direct weer professionele azijnzeikers die – nog zonder dat er een datum of zelfs maar introductieprijs van het aandeel Facebook is genoemd – menen te weten dat de vraagprijs way overvalued is.

    Zakendoen

    Maar – zoals Dasselaar - stellen dat ze bij Facebook ‘meer verstand hebben van techniek dan van zakendoen’, lijkt mij op zijn minst een gewaagde uitspraak.

    Als je je achtereenvolgens de Washington Post, Yahoo, Google en Microsoft van het lijf weet te houden in overnamegesprekken, dan ben je bepaald geen zakenwatje. En als je vervolgens ook nog eens Google en Microsoft zodanig tegen elkaar weet uit te spelen in een zoekopdrachtendeal dat je Microsoft al in 2007 zo gek weet te krijgen dat ze ruim $250 miljoen dollar betalen voor een belang van 1,6% (!) in Facebook, ook dan doe je denk ik wel iets goed.

    [terzijde: de Microsoft-investering werd destijds met ongeloof en hoongelach ontvangen. Het stelde de waarde van het toen nog maar 2,5 jaar oude Facebook met een 23-jarige Mark Zuckerberg als CEO op een algemeen als bespottelijk veronderstelde waarde van 15 miljard. Maar als Facebook straks inderdaad 75 miljard waard blijkt, dan heeft ook Microsoft deze investering zien vervijfvoudigen in een paar jaar tijd. Reden waarom diverse media zich nu haasten deze zet met terugwerkende kracht als briljant te verklaren).

    facebook-logo

    Sentiment

    Verder stelt Dasselaar dat je met een aandeel Facebook vooral ‘menselijk sentiment koopt’ en daarmee investeert in een zandkasteel. Als voorbeelden haalt hij daarvoor de inmiddels bijna vergeten sociale netwerken Myspace, Friendster en het Nederlandse Hyves aan. Het klopt dat die netwerken inderdaad met toenemende snelheid irrelevant zijn geworden. Maar waar zijn alle tientallen miljoenen gebruikers dan gebleven? Op Facebook!

    En ja, uiteraard zullen er in de toekomst andere sites aan de stoelpoten van Facebook gaan zagen. Maar om te illustreren dat dit nog niet zo eenvoudig is, heb ik maar één woord nodig: Google+ (of is dat twee woorden?). Heeft deze als Facebook-killer in de markt gezette social mediavariant van Google het internet op zijn grondvesten doen schudden? Dat dacht ik toch niet. Ondanks 1 miljoen gebruikers (waarvan  het overgrote deel waarschijnlijk alleen maar een keer heeft rondgekeken) lijkt het er vooralsnog niet op dat Google hiermee goud in handen heeft. Dus als zelfs een internetgigant als Google het al moeilijk heeft een aannemelijke Facebook-concurrent in de markt te zetten, hoe zouden andere bedrijven dit dan gaan doen?

    Facebook als platform

    Maar het belangrijkste punt waarom volgens mij de beursgang van Facebook wél eens een groot succes zou kunnen worden, ligt in het toepassingsbereik van Facebook. Velen kennen en zien Facebook alleen als ‘site’ (en wellicht ook nog als app op hun mobieltje), terwijl ik een uiterst breed platform van technologieën zie met gevarieerde en zeer slim gekozen toepassingen.

    • Zo beheert Facebook bijvoorbeeld de grootste fotobibliotheek ter wereld, met inmiddels meer dan 50 miljard geuploade foto’s van gebruikers.
    • Al in 2006 stelde Facebook een eerste versie van de Facebook API open, waarmee andere bezoekers kunnen aageven dat ze hun profiel- en andere gegevens willen delen via anders sites. Deze is in de loop der jaren sterk uitgebreid en verfijnd.
    • Er is een aparte Marketing API waarmee miljoenen bedrijven hun klanten beter leren kennen en gerichte campagnes kunnen voeren. (Advertenties op websites zijn nooit leuk, maar als je dan toch ad’s moet bekijken, dan liefst zo specifiek mogelijk).
    • Via Facebook Connect kunnen internetters zich met hun Facebook-inloggegevens aanmelden bij miljoenen andere sites.
    • Met Facebook Credits kun je (virtuele en echte) cadeautjes kopen voor vrienden en extra mogelijkheden binnen games aanschaffen.
    • Facebook biedt het grootste social games platform ter wereld.
    • Programmeurs kunnen via de Facebook Social Graph API eigen sociale applicaties maken die naar keuze binnen de Facebook-site of op een eigen locatie gedraaid worden. Duizenden programmeurs over de hele wereld doen dit al.
    • En zo kan ik nog wel even doorgaan.

    Daarom denk ik dat je bij het aanschaffen van een toekomstig aandeeltje Facebook niet alleen ‘investeert in menselijk sentiment’, zoals Dasselaar in zijn column stelt, maar in een breed gedragen technologisch platform dat nu al aanwezig is tot in de haarvaten van het internet en in de Real Life maatschappij. Facebook is nooit uitgeweest op het snelle geld. Dat zal zich mijns inziens in de komende jaren uitbetalen. Ik verwacht dat Facebook zijn invloed en belang alleen nog maar zal uitbreiden. Misschien (nee, waarschijnlijk) niet alleen als site, maar wel als platform en als toeleverancier van sociale technieken en –data.

    ‘maar jij hield toch niet van Facebook?’

    Nee, ik ben zelf geen Facebook-fan en loop er regelmatig tegen te fulmineren.

    Dat neemt niet weg dat ik het grootste respect heb voor de manier waarop Mark Zuckerberg zijn vinding heeft ontwikkeld en de visie die hij daarbij heeft tentoongespreid en nog steeds uitdraagt. Als mijn spaarvarken het te zijner tijd toelaat zal het aandeel Facebook zich zeker in mijn belangstelling mogen verheugen. Het short gaan laat ik in dat geval graag aan Arjan Dasselaar over. ;-)

     

    Peter Kassenaar
    -- 7 februari 2012

    24april

    iWoz– de autobiografie van Steve Wozniak

    Ik ben bezig met een serie boekbesprekingen van (auto)biografieën van personen die belangrijk zijn geweest in de computergeschiedenis. Eerder schreef ik een artikel over iCon, een biografie van Steve Jobs. Vandaag is iWoz, de autobiografie van de andere Apple-oprichter, Steve Wozniak, aan de beurt.

     

    iWoz“Waarom nu? Wel, op dit punt in mijn leven – op het moment van schrijven ben ik vijfenvijftig – is de tijd aangebroken om een aantal punten recht te zetten. Zoveel informatie over mij is foutief. Er zijn bijvoorbeeld verhalen dat ik mijn middelbare school niet zou hebben afgemaakt (dat heb ik wel), dat ik van de universiteit zou zijn gegooid (niet waar), dat Steve Jobs en ik klasgenoten zouden zijn (ik ben vijf jaar ouder) en dat Steve en ik de eerste computers samen hebben ontworpen en gemaakt (ik deed dat in mijn eentje).”

    Aan het woord is Steve Wozniak (‘Woz’ ). Samen met Steve Jobs de oprichter van Apple en – naar in deze autobiografie blijkt – het technisch brein achter de eerste Apple computers, de Apple I en Apple II. De volledige titel van het boek is “iWoz, Computer Geek to Cult Icon: How I Invented the Personal Computer, Co-Founded Apple, and Had Fun Doing It”. Nu zijn de Amerikanen nooit te bescheiden om flink uit te pakken met ondertitels, maar is het niet een beetje te veel eer om Wozniak aan te wijzen als de man die hoogstpersoonlijk de personal computer revolutie heeft gestart? Na het lezen van het boek ben je geneigd om – in elk geval vanuit technisch oogpunt - dit als correct te beschouwen.

    “All my life, I just wanted to be an engineer”

    Vanaf hoofdstuk 1 vertelt Woz hoe zijn hele leven in het teken heeft gestaan om engineer te worden. Zijn vader was engineer bij Lockheed en werkte aan geheime projecten. Op school was hij vooral geïnteresseerd in lessen als natuurkunde, wiskunde en logica. Het zou Woz te kort doen om het Amerikaanse begrip engineer eenvoudigweg te vertalen met de Nederlandse titel ingenieur. Het begrip is veel breder bedoeld. Wozniak is vooral ook ontwerper, uitvinder (hij heeft vele patenten op zijn naam staan) en bouwer.

    Zijn vroege interesses blijkt vooral te liggen in de wijze waarop elektronen door componenten stromen en hoe met basiscomponenten als weerstanden, diodes en condensators nieuwe onderdelen als transistors en logische schakelingen gebouwd kunnen worden. En omdat de fysieke componenten vaak niet voorhanden, of erg duur zijn, ontwerp Woz zijn ‘computers’ op papier. Hij tekent letterlijk de benodigde schakelingen en verbindingen op papier en maakt op die wijze verschillende vroege prototypes allerlei elektronische apparaten. Pas later kan hij ze echt realiseren. Zijn grootste uitdaging is om het aantal benodigde componenten zo laag (en daarmee goedkoop) mogelijk te houden. Hierin is hij de allerbeste.

    En omdat Woz ook wel van een geintje houdt (hij is een erkend prankster op school), resulteert dit in apparaten waarmee hij op afstand het tv-signaal kan vervormen en verstoren. Pas als iemand in de kamer zich in de meest lastige positie heeft gemanoeuvreerd om de tv-antenne te richten, draait Woz –ongezien uiteraard- aan een knop, waardoor het beeld weer helder wordt en het slachtoffer de hele uitzending zijn ongemakkelijke pose moet aanhouden - denkend dat dit de enige positie is waarop de tv een goed signaal ontvangt.

    Ook ontwerpt hij de blue box, een apparaat waarmee zwakke plekken in het telefoonnetwerk gebruikt worden om gratis over de hele wereld te bellen. Hiermee verdienen hij en Steve Jobs samen hun eerste geld. Maar nadat ze slachtoffer zijn geworden van een beroving en staande zijn gehouden door de politie (het gebruik van blue boxes is uiteraard illegaal) geven ze hun blue box-zaakje op en verliezen Woz en Jobs elkaar enige tijd uit het oog.

    Woz vind ondertussen werk bij Hewlett Packard (HP), en werkt aan de eerste elektronische calculators. “HP is het meest fantastische bedrijf ter wereld. Ik bedoel: de meeste bedrijven worden gerund door managers. Engineers mogen de producten ontwikkelen en bouwen, en de managers verkloten het vervolgens. Bij HP niet. Dit bedrijf wordt ook gerund door engineers. Ik dacht dat ik een baan voor het leven had gevonden.”

    Maar het liep anders. Woz is lid van de Homebrew Computer Club en ziet net als vele anderen in januari 1976 het magazine Popular Electronics, met de Altair 8800 op de cover, de eerste personal computer die voor hobbyisten (enigszins) betaalbaar was.

    Woz ziet het systeem en denkt ‘dat kan ik ook’. In feite heeft hij enkele jaren eerder al een vergelijkbaar product bedacht, getekend en uitgevoerd (in eigen woorden, de ‘ Cream Soda Computer’), alleen zijn nu de beschikbare processors en onderdelen veel goedkoper.

    Ontwerper als hij is, tekent hij de benodigde schema’s en schakelingen en komt als eerste op het idee om een een regulier toetsenbord als invoermedium en een televisie als uitvoermedium te gebruiken. Dit is waarschijnlijk het ware genie van Woz, dat hij buiten de gebaande paden treed en nieuwe toepassingen ziet voor componenten die op zich al bestaan. In het midden van de jaren ’70 van de vorige eeuw waren chips en componenten langzamerhand voorhanden, maar was nog niemand op het idee gekomen een televisie open te schroeven en hierop een computersignaal te laten zien. Computers waren beschikbaar als mainframes die op afstand bediend werden en hun invoer en uitvoer met ponskaarten en papier verwerkten. ‘Personal’ computers, waren destijds vierkante dozen met een frontpaneel met lampjes en schakelaars.

    Om een goed beeld op een televisie te krijgen, moest Woz letterlijk een tv openschroeven en het binnenste met een oscilloscoop te lijf gaan om te zien waar hij de draden uit zijn computer aan moest solderen en vervolgens meten hoeveel milliseconden en welke frequentie elk signaal moest zijn om een pixel op het scherm te laten oplichten en weer uitdoven in de signaallijn die het televisiescherm vult. Zijn ontwerp moest hij hierop aanpassen en zelf in elkaar solderen. Dit zou uiteindelijk uitmonden in de computer Apple I, die hij samen met Steve Jobs verkocht.

    Want Woz mag dan het technische brein achter Apple zijn,in zijn autobiografie geeft hij ruiterlijk toe dat het bedrijf zonder Jobs nooit van de grond zou zijn gekomen. Er was geen geld om componenten te kopen of te testen (en dus om te controleren of de tekeningen en berekeningen van Wozniak überhaupt correct waren). Maar daar was Steve Jobs die brutaalweg de telefoon pakte, met Intel belde en vroeg of ze niet wat testexemplaren konden sturen. De volgende dag stonden ze op de stoep. Ook de contacten met andere leveranciers, de eerste afnemers en exposities komt op het conto van Jobs.

    “Our very own company!”

    Als het aan Woz had gelegen, was het hele computercircus een leuke hobby voor in de avonduren, naast zijn werk bij HP. Maar Jobs haalt hem over er een echt bedrijf van te maken. “Well, even if we lose our money, we’ll have a company. For once in our lives, we’ll have our very own company!”. Vooruit dan maar, dacht Woz, bij het vooruitzicht aan zijn kleinkinderen te kunnen vertellen dat hij ooit een eigen bedrijfje had gehad. Woz verkoopt zijn HP calculator voor $500,-, Jobs verkoopt zijn VW-busje en zo schrapen ze $1300,- bij elkaar op Apple Computer Inc. op te richten. De rest is geschiedenis.

    Apple II

    De Apple II (ook een ontwerp dat Woz in zijn eentje heeft gemaakt) is de eerste computer die een kleurenbeeldscherm kan aansturen. Ook was het voor het eerst mogelijk er een diskettestation aan koppelen. In het boek beschrijft Woz kleurrijk hoe hij letterlijk alle enen en nullen heeft moeten schrijven om de koppen van de diskdrive naar de juiste positie te sturen, en hoe er vervolgens een bit gelezen of juist geschreven moest worden. Stuurprogramma’s bestonden immers nog niet. Programmeertalen bestonden zelfs nog niet. Daarom schreef Woz ook een BASIC-variant voor de Apple II, een trucje dat hij had afgekeken van de jonge Bill Gates. De Apple II betekende de absolute doorbraak van Apple en was jarenlang het paradepaardje van het bedrijf.

    De tweede helft van het boek gaat over de ontwikkelingen bij Apple na de Apple II, en de onvrede van Woz dat het bedrijf langzamerhand wordt overgenomen door managers, in plaats van dat engineers aan het roer staan. Het beeld dat Woz van Apple schetst is dat van een bedrijf met groeistuipen, waarbij de verschillende CEO’s (Mike Scott en daarna Mike Markkula) tegen de problemen aanlopen die elke CEO voor zijn kiezen krijgt. Apple volgens Woz is zeker niet de Steve Jobs one-man-show waarvoor het bedrijf vaak wordt aangezien.

    Na een vliegtuigongeluk in 1981 en tijdelijk geheugenverlies bouwt Woz zijn activiteiten af, haalt een universitaire graad, organiseert een aantal muziekfestivals (US Festival in 1982 en 1983) en begint een bedrijfje in de eerste programmeerbare afstandsbedieningen (CL 9). Ook is hij enige tijd fulltime vader, terwijl zijn vrouw (Wozniak is vier maal getrouwd) werkt.

    Op de achtergrond blijft hij ingeschreven als Apple-werknemer, maar hij is niet meer betrokken bij nieuwe producten of technieken. Daarna is een van de oprichters van Apple, een van de meest invloedrijke technologiebedrijven in de historie, meer dan tien jaar lang basisschoolleraar in de fifth grade (vergelijkbaar met groep 6-7 in Nederland, als scholieren 10-11 jaar oud zijn). Hij geniet van de leergierigheid van kinderen en de manier waarop ze opgroeien en met (nieuwe) technologie leren omgaan.

    Conclusie

    iWoz is een vlot geschreven boek, waarin de 20 hoofdstukken zijn verdeeld in korte, makkelijk te lezen paragrafen die vaak maar enkele alinea’s lang zijn. Co-auteur Gina Smith heeft uitstekend werk verricht. Soms is het vermoeiend om te lezen dat Woz alweer de eerste was met een nieuwe grap, de eerste die een computer met kleurenmonitor in elkaar sleutelde, de eerste mens op aarde die een teken op een computerscherm zag verschijnen dat hij zelf op een toetsenbord had ingetypt, de eerste met een infrafrode, programmeerbare afstandbediening, en zo verder. Aan zelfingenomenheid geen gebrek.

    Aan de andere kant: het is allemaal waar. En dan mag het gezegd worden. Zo zijn Amerikanen. Zelfs de Poolse Amerikaan die een dial-a-joke telefoonlijn heeft bedacht met uitsluitend Polack-grappen (wat we in Nederland Belgenmoppen zouden noemen) die hij zelf inspreekt. “Allo. Tenk you fur dialing dial-a-joke. Today’s joke ees: Ven did a Polack die of drinking milk? Ven the cow sat down. Ah, ah. Tenk you fur calling dial-a-joke!”

    iWoz is een fascinerend boek. Verplichte kost voor iedereen die meer wil weten van de achtergronden en het tijdsbeeld waartegen het bedrijf Apple tot stand is gekomen, de relatie tussen de twee oprichters Steve Jobs en Steve Wozniak en de geschiedenis van de personal computer in het algemeen. Steve Wozniak is een beeldbepalende figuur in de computergeschiedenis. iWoz laat op een geweldige manier zien waarom dat zo is.

    Mijn waardering: 4/5 sterren
    4stars_thumb 

    Bestellen

    iWoz – Computer Geek to Cult Icon: How I invented the personal computer, co-founded Apple, and had fun doing it.
    Auteur: Steve Wozniak & Gina Smith
    Engels – Paperback
    313 pagina's | WW Norton & Co | New title | oktober 2007
    EUR 14,99 (paperback)

    Peter Kassenaar
    -- 20-24 april 2011

    20april

    Mijn Windows 8 verlanglijstje

    windows8Windows 7 stamt uit 2009 en is ondertussen al weer anderhalf jaar oud. En Microsoft zit nooit stil. Direct na de lancering van Windows wordt het vizier al weer op een volgende versie gericht.

    Zelf ben ik erg tevreden over Windows 7. Het was een goede opvolger van Windows Vista, dat de hooggespannen verwachtingen bij lange na niet waar heeft gemaakt. Toch is Windows 7 niet het eindstation. Dat kan ook niet.

    De wereld draait door

    De wereld waarin een besturingssysteem zijn werk moet doen, verandert immers doorlopend. Niet alleen komt nieuwe hardware op de markt (andere processors, snellere videokaarten, nieuwe randapparatuur), maar ook de manier waarop (en waar) computers en software gebruikt worden is continu aan verandering onderhevig.

    De laatste trend is dat applicaties steeds vaker op webapplicaties gebaseerd zijn en dat meer gegevens centraal ‘in de cloud’ worden opgeslagen. Denk aan Google Apps, het onlangs aangekondigde Microsoft Office 365 en natuurlijk mijn eigen project Yindo – jouw digitale bibliotheek (boeken lezen in de cloud). Een volgende versie van Windows zal daar aan tegemoet moeten komen.

    Natuurlijk zijn er doorlopend veel geruchten over nieuwe versies van Windows en met enige regelmaat lekken screenshots uit van functies die wel eens in een nieuwe Windows aanwezig zouden kunnen zijn.

    In het werken met Windows 7 loop ik langzamerhand tegen een aantal aspecten aan die ik graag aangepakt zou willen zien in een volgende versie van Windows. En of dit dan Windows 8 heet of een andere naam krijgt, maakt me niet uit. Als de volgende functies (in willekeurige volgorde) er maar in zitten:

    1. Rechtstreekse opslag in de cloud

    Microsoft biedt al een aantal cloud-gebaseerde opslagdiensten, waaronder Windows Live Mesh, Windows Live Skydrive en applicatie-hosting via Windows Azure. Ook zijn er uiteraard producten van derden, waaronder het bekende Dropbox en SugarSync. Allen bieden ze opslag van documenten, foto’s, video’s, favorieten en soms ook agenda’s en meer zakelijke toepassingen.

    Het handige hiervan is dat je al je gegevens kunt plaatsen op een centrale locatie (‘in de cloud’) en er vervolgens vanaf elk apparaat met een internetverbinding gebruik van kunt maken. Je hoeft geen USB-sticks of verwisselbare vaste schijven meer mee te sjouwen. Je kunt altijd bij de laatste versie van je documenten komen.

    DropBox

    Dropbox is een populaire opslag- en synchronisatiemethode. Windows 8 moet dit rechtstreeks aanbieden, vind ik.

    Kenmerk is echter dat alle toepassingen dit op hun eigen manier doen. Op elk apparaat moet je eerst een client-toepassing (of app) installeren om bij je documenten te kunnen komen. Deze toepassing staat op zichzelf. Hij is niet verweven met het bestandssysteem, noch met de applicaties.

    In Windows 8 moet dit worden aangepakt. Je moet vanuit applicaties of vanuit Windows Verkenner rechtstreeks je cloud-opslag kunnen bereiken. Het liefst via een station of schijfletter, of onderdeel van een ‘bibliotheek’ in Windows Verkenner.

    2. Betere verkenner

    Windows Verkenner is bij elke versie van Windows wel (een beetje) aangepakt, maar langzamerhand is het verreweg het zwakste beheeronderdeel van Windows geworden.

    explorer

    Links Windows Verkenner uit Windows 98 (!), rechts Windows 7. Geen noemenswaardige verschillen, helaas.

    Waar blijven in Windows Verkenner de twee panelen met schijfstations naast- of onder elkaar om makkelijk te kunnen kopiëren/slepen/verplaatsen? Al bijna vijfentwintig jaar geleden kon dit met Norton Commander voor MS-DOS en tegenwoordig zijn er toepassingen als WinNc5 en Total Commander.

    Kunnen we in Windows 8 eindelijk taken uitvoeren als het eenvoudig hernoemen van meerdere bestanden tegelijk, het synchroniseren van mappen en schijfstations (ook weer in de cloud), het vergelijken van bestanden in een map en vergelijken van verschillende versies van een bestand, enzovoort, enzovoort? Alsjeblieft?

    TotalCommander05

    Een kleine moeite, maar o zo handig: meerdere schijstations in verschillende panelen voor makkelijk vergelijken, kopiëren en verplaatsen.

    3. Touch interface

    De wereld is ondertussen gek op tablets. Op de Consumer Electronics Show in januari van dit jaar in Las Vegas, werden maar liefst meer dan 100 verschillende tabletcomputers getoond. De verwachting is dat de verkoop van tablets de verkoop van Netbooks en notebooks gaat overtreffen.

    Windows 7 is geschikt voor touch, maar niet geoptimaliseerd voor touch. Dat moet een stuk beter. Van tablet-aankondigingen die op Windows 7 draaien en waarvan de batterij het 4 tot 6 uur uithoudt springen de tranen je in de ogen. De aankondiging dat Windows ( ook?) op ARM-processors draait en niet alleen meer op Intel-processors is in dat licht bezien een hoopgevend teken. De ARM-architectuur is bekend van de iPad en Android-tablets en gaat een stuk zuiniger om met stroom.

    Windows-Phone-7-Series

    En als we dan toch bezig zijn: Windows Phone 7 heeft een moeilijke start achter de rug, maar dat ligt niet aan de interface en het gebruiksgemak. Deze worden alom geroemd.

    Microsoft zou er goed aan doen het principe van de hubs uit Windows Phone 7 op de een of andere manier te verwerken in Windows 8. Integratie met online diensten als Twitter, Facebook, Flickr en Exchange (zie ook 1.) zou ook tot de kerntaken van het besturingssysteem moeten gaan behoren, in plaats van via losse applicaties geregeld moeten worden.

    Alleen dan heeft Microsoft nog een kans op tablet-gebied, tegenover iPad iOS en Android. Dit betekent in feite: een los te koppelen visuele shell van de core, met aanpassingen voor het apparaat waar Windows op draait. Iets wat in Linux van oudsher al kan (daar kun je een eigen Window Interface Manager kiezen zoals Gnome of KDE). Dat gaat dus een stuk verder dan de huidige mogelijkheden om een ander ‘thema’ te kiezen – wat alleen maar visuele opsmuk is.

    Conclusie

    Wat mij betreft zijn dit de drie belangrijkste gebieden waarop Microsoft een volgende versie van Windows zal moeten vernieuwen of uitbreiden. Ik ben benieuwd welke kant het op zal gaan. Windows 8 wordt – zoals het er nu naar uitziet - in de loop van 2012 verwacht.

    Peter Kassenaar
    -- 20 april 2011

    18maart

    Steve Jobs– Geniale klootzak

    Vandaag recenseer ik een tweetal boeken over Steve Jobs die ik toevalligerwijs vlak na elkaar gelezen heb. Ze hebben verschillende onderwerpen.

    • De eerste (iCon) is een – ongeautoriseerde – biografie van Steve Jobs.
    • De tweede (The presentation secrets of Steve Jobs) is een meer technische titel die de veelgeprezen presentatietechnieken van Jobs ontleedt, onder het vergrootglas legt en aanwijzingen geeft hoe je deze kunt inzetten om je eigen presentaties te verbeteren.

    Beide boeken zijn alleen in het Engels verkrijgbaar. Er zijn - voor zover mij bekend – geen Nederlandse vertalingen verschenen.

    Update : omdat het artikel erg lang werd, heb ik het gesplitst. Hier lees je deel twee!

    iCon - Steve Jobs, the Greatest Second Act in the History of Business

    iCon_coveriCon - Steve Jobs, the Greatest Second Act in the History of Business (hierna kortweg iCon) is een ongeautoriseerde biografie van Steve Jobs die zijn leven en werk beschrijft vanaf zijn geboorte in 1955 tot ongeveer zijn vijftigste verjaardag, in februari 2005.

    Dertien hoofdstukken zijn verdeeld in drie delen en behandelen elk een deel van zijn leven. in het eerste deel (Flowering and Withering) wordt zijn jeugd en de oprichting van- en eerste periode bij Apple beschreven.

    Het tweede deel (New Beginnings) bespreekt de ‘tussenperiode’ van zijn gedwongen vertrek bij Apple in 1985 de periode bij NeXT en Pixar en Disney tot zijn terugkeer bij Apple in 1996.

    Het derde en laatste deel (Defining the Future) gaat dieper in op de hervormingen die Jobs tot stand bracht bij Apple na zijn terugkeer en zijn complexe (vaak persoonlijke) relaties binnen Pixar, Disney en de muziekindustrie. Dit deel omvat ook de periode van grote triomfen bij Apple, zoals de introductie van de iMac, de iPod en de iTunes Music Store. Het boek wordt afgesloten met de MacWorld Expo in San Francisco in januari 2005 (en bespreekt dus nog niet de recente Apple-successen zoals de iPhone en iPad).

    iCon

    De titel van het boek is dubbelzinnig. ‘iCon’ verwijst uiteraard naar het woord Ikoon, maar ‘con’ is in het Engels ook slang voor zoiets als een zwendelaar of leugenaar. Dat de nadruk van het boek voor een groot deel op deze tweede betekenis steunt, wordt direct in de eerste hoofdstukken duidelijk. De jonge Steve Jobs (11 jaar) dwingt zijn adoptie-ouders te verhuizen, omdat zijn huidige school hem niet aanstaat. “‘He said he just wouldn’t go back [to that school]’, recalled Paul Jobs. ‘So we moved’.” Al op jonge leeftijd demonstreert Steve Jobs daarmee de intensiteit en wilskracht die later zo kenmerkend voor hem zouden worden.

    Een paar jaar later werkt hij samen met Steve Wozniak (‘Woz’) met wie hij later Apple zou oprichten aan het spelletje Break-Out voor Atari computers. Steve Jobs heeft het niet zo op programmeren, en laat dit over aan Woz. Na het opleveren van het spel ontvangt Jobs van Nolan Bushnell (de oprichter van Atari) de afgesproken $1000,- voor het werk. Tegen Woz heeft hij echter verteld dat ze de klus voor $600,- hadden aangenomen. Vervolgens geeft hij Woz zijn ‘helft’ van dat bedrag, $300,-. Zo houdt Jobs $700,- over aan de klus die Woz vrijwel in zijn eentje heeft uitgevoerd.

    Tevens ontkent hij jarenlang dat hij de vader is van zijn dochter Lisa en hij draagt geen cent bij aan haar opvoeding. De eerste hoofdstukken laten hiermee overduidelijk zien dat Steve Jobs niet bepaald bekend staat om zijn warme omgangsvormen.

    Ook zakelijk gezien laat Jobs zich weinig gelegen liggen aan het protocol. In zijn eerste periode als directielid van Apple vliegt hij op een gegeven moment naar Japan voor een ontmoeting met de board van Epson (een grote printerfabrikant). De vergadering is net begonnen. De voorzitter van de raad van bestuur neemt het woord en zal hoogstpersoonlijk de productpresentatie geven. Hij is minder dan een minuut aan het woord als Jobs hem interrumpeert. “Steve turned to the president of the company and said, ‘This is shit. Don’t you have anything good?’ And with that, he marched out.”

    Met deze manier van zakendoen is het geen wonder dat hij niet te handhaven is in de raad van bestuur van Apple, het bedrijf dat hij zelf heeft opgericht. De manier waarop hem door John Sculley de wacht wordt aangezegd wordt uitvoerig uit de doeken gedaan, alsmede de wijze waarop Steve vervolgens creatief met de waarheid omgaat om een paar van de beste ingenieurs bij Apple los te peuteren waarmee hij vervolgens NeXT Computer start, een bedrijf dat een regelrechte concurrent van Apple wordt en in dezelfde markten opereert (‘Ach, ik wil een klein computerbedrijfje starten met een paar vrienden. Wat kunnen zes jongens in een spijkerbroek nou beginnen tegen een miljardenbedrijf als Apple?’).

    Successen

    Toch is het boek niet geschreven om Steve Jobs af te kraken. Er is ruimschoots aandacht voor de successen die hij – ook in zijn vroege periode-  al weet te realiseren. De Apple II, de introductie van de Macintosh (met de fameuze 1984-commercial, geregisseerd door Riddley Scott) en de overname van Pixar van George –Star Wars- Lucas die op dat moment geld nodig had om zijn scheiding te bekostigen (maar niet nadat Jobs het overnamebedrag omlaag heeft onderhandeld van 30 miljoen naar 10 miljoen dollar).

    Dan toont Jobs zijn volhardende aard. Zelfs als Pixar als bedrijf al lang is afgeschreven, blijft Jobs er in geloven. In de loop der jaren pompt hij 30 tot 50 miljoen dollar aan eigen geld in Pixar (geld dat hij had overgehouden aan zijn vertrek bij Apple) om realisatie van de eerste avondvullende, geheel door computers geanimeerde speelfilm (Toy Story) mogelijk te maken. Het tekent het zakeninstinct van Jobs dat hij de beursgang van Pixar heeft gepland na het openingsweekend van Toy Story om zo maximale -gratis- publiciteit te genereren. De rest is geschiedenis. Elke volgende Pixar film (waaronder Cars, Finding Nemo en The Incredibles) levert meer geld op dan de voorgaande.

    Het tekent ook de mentaliteit van Jobs dat hij door deze beursgang miljardair wordt, terwijl de medewerkers van Pixar die volledig overwerkt, uitgeknepen en afgebeuld zijn, geen extra aandelen- of optiepakketten tegemoet kunnen zien. ‘Waarom zou ik dat doen? Toen ze in dienst kwamen, wisten ze welk salaris ze zouden verdienen.’

    Terug bij Apple

    In 1996 wordt Jobs bij Apple teruggehaald om het zinkende schip te redden. “Hij was de enige die het Apple-DNA in zijn bloed had en het bedrijf weer tot een succes zou kunnen maken”, aldus toenmalig CEO Gil Amelio (die enkele maanden later door Jobs persoonlijk gewipt zou worden). Hiermee begint de successtory van Jobs’ recente geschiedenis, met de introductie van de iMac, de iTunes Music Store en de iPod. Vandaar ook de ondertitel van het boek, ‘the greatest second act in the history of business’. Tot in detail wordt beschreven hoe de levensovertuiging van Jobs (hij is onder meer Zen-boeddhist en verzot op muziek) bijdraagt in de totstandkoming van de producten.

    Het boek gaat daarbij soms wel erg ver in het beschrijven van zijpaden die niet allemaal even belangrijk zijn, zoals de ontwikkelingen rondom Napster, de ruzies van Jobs met Disney-baas Michael Eisner en bedrijven die technologie voor het ontwikkelen van de eerste iTunes en iPod hebben geleverd. Hierin hadden de auteurs zich wat meer tot de hoofdlijnen mogen beperken. Als complete geschiedschrijving is het echter zeer waardevol.

    Over de auteurs

    Jeffrey Young en Bill Simon zijn ervaren auteurs (o.a. van MacWorld Magazine) die Steve Jobs al sinds 1983 talloze malen gesproken en geïnterviewd hebben. Veel informatie in het boek komt dan ook uit de eerste hand. Ze hebben Jobs ook gevraagd mee te werken aan het boek, maar die weigerde dit. In een van de hoofdstukken beschrijven ze hoe Jobs achterdocht koestert tegen iedereen die met woorden schrijven (oftewel: journalisten, de media) zijn geld verdient. Vandaar dat de biografie het predicaat ‘ongeautoriseerd’ draagt.

    In het laatste hoofdstuk blijkt pijnlijk dat zij zelf niet over de vooruitziende blik beschikken die ze Jobs (“People don’t know what they want, until you show it to them”) toedichten. Ze sluiten het boek af door te beschrijven wat volgens hen het volgende grote doel is van Apple. Op de MacWorld Expo van 2005 heeft Steve Jobs zojuist de Mac Mini en een serie Mac-servers geïntroduceerd. Apple staat volgens hen op het punt de hegemonie van Bill Gates en de Windows-desktop te doorbreken en laaiend enthousiast beschrijven ze hoe het publiek in gejuich en applaus uitbarst.

    Dat is met de kennis van toen misschien een plausibele aanname, maar inmiddels weten we hoe het deze producten is vergaan. De Mac Mini leidt anno 2011 een zieltogend bestaan, terwijl de Mac-serverlijn onlangs helemaal is opgedoekt. Niet alles wat Jobs aanraakt veranderd in goud. Ook wordt mijns inziens (te) weinig aandacht geschonken aan de mislukkingen van Apple na de terugkeer van Jobs, die er ook zeker zijn geweest (denk aan de iMac ‘lamp’, de Mac G4 Cube en de eerste versies van Mac OS X). Ook de eerst ziekteperiode van Jobs (alvleesklierkanker) in 2003 wordt maar kort aangestipt, terwijl dat natuurlijk een cruciaal moment is – en ook toen al was.

    Van een uitgebalanceerd portret van Jobs in de eerste delen verandert het boek de laatste hoofdstukken daarom iets te veel in een ‘kijk-eens-wat-een-succes’-verhaal. De balans raakt hier een beetje zoek.

    Het wordt de auteurs vergeven. Zij konden onmogelijk weten welke revoluties Jobs ook na de iPod nog zou ontketenen (iPhone, App Store,  iPad!). Het laat maar weer eens zien hoe vreselijk moeilijk het is om neutraal te blijven bij het beschrijven van een dusdanig charismatische en betoverende persoonlijkheid als Steve Jobs.

    Conclusie

    Terugkijkend is het bijna niet te geloven dat Jobs sinds het einde van dit boek in 2005, na de computerindustrie en de muziekindustrie ook nog de telefoonindustrie volledig op zijn kop zou zetten; dat hij de manier waarop we software kopen als kleine, handzame apps die maar enkele dollars of euro’s kosten zou hervormen en dat hij zelfs een heel nieuw landschap voor tablet-computers zou definiëren. Het is te hopen dat er ooit nog een herziene versie van dit boek komt waarin deze ontwikkelingen ook zijn meegenomen.

    Desalniettemin biedt iCon ook in zijn huidige vorm een fascinerend kijkje achter de schermen, ja zelfs tot int de ziel van Steve Jobs. De auteurs zijn er uitstekend in geslaagd een complexe persoonlijkheid te schetsen en laten het onthutsend beeld na van een man die je in het dagelijks leven waarschijnlijk als ‘een klootzak’ zou kenmerken, als het iemand anders dan Steve Jobs zou zijn. Maar ook het genie van Jobs de zakenman, de controlfreak en de charismatische communicator wordt treffend geïllustreerd.

    Daarom: Steve Jobs – een geniale klootzak.

    Mijn oordeel: 4/5.

    4stars 

    Bestellen

    iCon Steve Jobs - The Greatest Second ACT in the History of Business
    Auteur: Jeffrey S. Young & William L. Simon
    Engels – Hardcover
    368 pagina's | John Wiley and Sons Ltd | mei 2005
    EUR 19,99 (hardcover), EUR 12,99 (paperback)

    Peter Kassenaar
    -- 18 maart 2011