Al een jaar of twee heb ik ondertussen een MacBook Pro. Ik heb daar al regelmatig eerder over geblogd. Tot nu toe werkte ik altijd met VMWare Fusion om Windows XP en Windows Vista in een virtuele machine te draaien op mijn Mac, als ik eens Windows-programma’s nodig had.

Maar voor intensief Photoshoppen of videobewerking is dit toch geen ideale situatie, zo heb ik gemerkt. Deze toepassingen vergen veel processorkracht en werken in een virtuele machine aantoonbaar trager.

Vandaar dat ik nu ook de stap heb gemaakt naar Boot Camp. Daarmee wordt Windows (ik kies nu uiteraard voor Windows 7) op een aparte schijfpartitie gezet en kun je tijdens het opstarten van de laptop kiezen welk besturingssysteem je wilt starten.

Tijdens het partitionerings- en installatieproces heb ik de video laten meedraaien. Bekijk het filmpje als je wilt weten hoe het werken met Boot camp in zijn werk gaat.

Op video ziet het er nog tamelijk vloeiend uit, nietwaar? Maar laat ik het hier maar bekennen.

Ik heb gesmokkeld.

Al snel na het klikken op de knop Partitioneer in Boot camp kreeg ik een foutmelding. Iets als ‘Deze schijf kan niet gepartitioneerd worden, omdat de bestanden niet aaneengesloten zijn’. Of zoiets.

Nou, dat was nog een enorm gepuzzel om alles correct te krijgen. Dat heb ik maar niet op video vastgelegd, want dat zou YouTube nooit accepteren ;-)

Ik heb het niet precies bijgehouden, maar de werkvolgorde was ongeveer als volgt. Hopelijk heb je er iets aan als jij ook met deze issues te maken krijgt tijdens het partitioneren van je Mac-schijf met Boot camp.

• Schijf kan niet gepartitioneerd worden. Ik probeer: OS X Schijfhulpprogramma, Schijf EHBO, Schijf herstellen. Werkt niet. ‘Schijf kan niet worden gedeactiveerd’. Nog een keer proberen, zoeken, forums, Apple support-site. Duur: 1.15 uur.
• Zoeken op internet. Ik download SuperDuper om een complete systeemback-up te maken op een oude externe vaste schijf die ik ergens onder uit de kast vis. Duur: 1.25 uur.
• Opnieuw opstarten. Tijdens het opstarten de Alt/Option-toets ingedrukt houden om vanaf de externe vaste schijf te starten.
• Ik probeer opnieuw via Schijfhulpprogramma vanaf de externe schijf, de originele, interne Macintosh HD-partitie weg te gooien om hem vanaf de back-up (nu met alle bestanden aaneengesloten) terug te zetten. Werkt niet. ‘Schijf kan niet worden gedeactiveerd’.
• Nadenken. Koffie drinken. Forums lezen. Mac onder passerend bouwvakkersbusje gooien (OK, dat laatste niet, maar je snapt het idee).
• Ik start de Mac opnieuw, nu vanaf de OS X Snow Leopard systeemdiskette.
• Weer Schijfhulpprogramma. Partitioneren. Opnieuw proberen partitie weg te gooien. Eindelijk gelukt. hehe, ik heb weer een schone, lege interne vaste schijf. Duur: bij elkaar zo’n 35 minuten.
• Opnieuw opstarten, nu vanaf de externe vaste schijf met de systeemkopie.
• Schijfhulpprogramma weer starten. Kiezen voor Terugzetten van de systeemkopie. Dat gaat goed. Duur: 1.45 uur. Hond uitlaten, lunchen, krant lezen. Koffie.
• Opnieuw opstarten vanaf opgefriste interne vaste schijf. Boot Camp assistent opnieuw starten. Opnieuw proberen te partitioneren. Dat gaat goed. Nee maar, we kunnen verder met de video.

Daarna – ere wie ere toekomt- was het inderdaad nog maar een kwestie van een uurtje, inclusief de installatie van Windows 7 en het installeren van de bijgewerkte Boot Camp drivers. Dat proces heb je in de video kunnen zien.

Nu maar hopen dat het videobewerken en Photoshoppen op native Windows 7 een stukje sneller gaat. Want daar was het allemaal om begonnen…

Peter Kassenaar
-- 9-10 maart 2010

Net als vorig jaar bracht ik ook nu een bezoekje aan de HCC-dagen. Deze staan sinds 2008 bekend onder de naam Het Multimedia Event, kortweg HME.

Op de dag zelf heb ik al een live verslagje gedaan via korte Twitter-updates (volg mij op @PeterKassenaar of http://twitter.com/PeterKassenaar), dit is een uitbreiding daarop.

Vorig jaar schreef ik een uitgebreid blogbericht in twee delen. Lees hier het verslag over HME 2008. Dat zal ik dit jaar niet doen. De opzet van de beurs is grotendeels gelijk gebleven. Ik houd het daarom bij een paar korte opvallende zaken en een fotoverslagje.

Opvallende zaken

• Grote drukte, direct op de eerste dag. Meer dan vorig jaar. De organisatie zal hier vast tevreden over zijn.
  
  
• Nog steeds de afwezigheid van paviljoens van de grote softwarefabrikanten. Microsoft, Adobe, Apple enzovoort, lieten zich vertegenwoordigen door sprekers in de stands van de HCC en het Haarlems Uitgeef Bedrijf (HUB), maar waren verder afwezig. Het is de organisatie dus kennelijk niet gelukt ze naar aanleiding van vorig jaar te overtuigen van de meerwaarde van hun aanwezigheid. Opvallend.
  
  
• Vorig jaar was de inhoud van de beurs gegroepeerd rondom vijf thema’s (games, career, mobile, en meer). Dit jaar was voor een thema per dag gekozen. Vrijdag=studenten, zaterdag=senioren, zondag=familie. Op dit gebied is men dus nog zoekende. Wat zou het volgend jaar zijn?
  
  
• HCC-leden kregen weer gratis toegang. Weliswaar maar op 1 van de 3 dagen naar keuze, maar toch is dit een veel betere keuze dan vorig jaar (toen iedereen een toegangsprijs moest betalen). Het verlaagt de drempel en is goed voor het ‘verenigingsgevoel’ dat de HCC wil uitstralen.
  
  
• Games was opnieuw het zwaarst vertegenwoordigd als thema. Zowel qua aantal standhouders als qua vierkante meters beursoppervlak. Opvallende afwezige – opnieuw – de exposure van de Wii. Hier en daar een enkele Wii-console, maar verder voornamelijk Microsoft XBox 360 en Sony Playstation 3.
  
  
• Ook twee complete straten voor de handhelds: Playstation Portable en Nintendo DS. dat wat vorig jaar niet zo.
  
  
• Op de stand van Namco Bandai (voorheen Atari) kon je alvast previews spelen van games die nog moeten uitkomen. Zo heb ik al een level Split/Second gespeeld, een racegame die pas voor 2010 op het programma staat. Erg gaaf.
  
  
• Evenals grote softwarefabrikanten, lieten ook de grote(re) hardware winkelketens het afweten. Geen Dynabyte, geen Alternate, een klein beetje Computerland. Wel lekker veel grabbelspul en tweedehands rommel. Leuk om in te snuffelen!
  
  
• Er was niet één boekverkoper op de beurs. Wel zo hier en daar wat restpartijen en ramsj, maar geen gerenommeerde uitgever of boekhandel. Jammer.
  
  

Foto’s

Verder een kort beeldverslagje van een dagje beursvloer.

Foto 1: Lange rijen voor de ingang, een half uur na openingstijd.

Foto 2: Een Lamborghini Gallardo. Hier heb ik in games al vaak in gereden, nu kon ik er even echt in zitten. Ach, we blijven allemaal jongetjes.

Foto 3: Defensie had voor de Koninklijke Landmacht een groot paviljoen gebouwd voor werving, toelichting en combat simulatie.

Foto 4: Geen First Persen Shooter, maar een trainingsimuliatie van een missie in Afghanistan.

Foto 5: Onvermijdelijk: de booth babes bij de diverse gamestands. Jongens mochten met rode koontjes op de foto met een echt (kauwgom kauwend) Engeltje. Huhuhuhuhuuu.

Foto 6: Game nostalgia: onder meer Commodore 64, ZX Spectrum 81, Amiga 32 bit cd console.

Foto 7: Kijk, in zo’n opstelling wil ik ook wel Race Driver: GRID spelen…

Foto 8: Terug van weggeweest: de HCC-modelbaan gebruikersgroep. (Nog?) niet zo uitgebreid als in voorgaande jaren, maar in elk geval was er weer een leuke demobaan opgesteld.

Foto 9: De hoek met alternatieve besturingssystemen: Linux (Ubuntu) en eCom Station (eCS, de opvolger van OS/2 Warp 4.0 uit 1996, wie kent het nog?).

Foto 10: De absolute (absolute!) topper op gamegebied dit jaar: Call Of Duty: Modern Warfare 2. Persoonlijk heb ik er niets mee, maar waarschijnlijk was wel 1 op elke 2 demomachines –dus meer dan 50%- met deze game uitgerust.

Foto 11: Oeps, altijd even slikken als je je eigen boeken in de uitverkoop ziet liggen…

Foto 12: Iemand een 19”-rackservertje kopen? 30 euro! Met een (nieuwe!) 250 GB SATA-schijf er bij voor 50 euro.

Helaas kon je er niet pinnen en had ik niet genoeg cash bij me, want anders. Of nee. Gelukkig kon je er niet pinnen en had ik niet genoeg cash bij me. Want anders…

Foto 13: Finale van het kampioenschap Trackmania Nation op het grote gamespodium. Een heuse eSports-League met internationale deelname en scheidsrechters.

Foto 14: Heeee, een meisje. Ver, maar dan ook veruit in de minderheid.

Peter Kassenaar
-- 28 november 2009.

Gisteravond bezocht ik in het nationaal sportcentrum Papendal het Windows 7 Launch Event for developers. Dit was een door Microsoft georganiseerde avond binnen de tweedaagse SDN conference.

Eerder dit jaar heb ik al de Microsoft DevDays bezocht (mijn DevDays-blogposting), dus de tweedaagse SDN-conferentie zat er helaas niet meer in. Maar een avondje Windows 7 diepteinformatie liet ik niet aan me voorbij gaan. De avond was uiteraard vooral gericht op hetgeen de introductie van Windows 7 voor ontwikkelaars/programmeurs betekent. Hierbij een korte impressie.

Keynote

De keynote speech werd gegeven door Microsoft-bekenden Daniel van Soest en Paul van Wingerden. De sessie begon rommelig. Slides werkten niet helemaal zoals verwacht en er werd participatie vanuit het publiek gevraagd met de ‘uitdaging’ om binnen de tijd van de sessie (ca. drie kwartier) Windows  7 te installeren op een serie opgestelde laptops. Dit moesten mensen zijn die Windows 7 nog niet eerder hadden gezien.

Op zich een leuk idee, maar in een zaal van 400+ mensen is de uitvoering rommelig.

Ook de rest van de presentatie leken ze een beetje achter de feiten aan te rennen. De informatie op zich was gestructureerd en gebaseerd op drie Windows 7-peilers: overal en altijd werken, beter en veiliger werken en deployment en beheer.

Maar het tempo was hoog. Te hoog om alles wat ze hadden voorbereid goed te laten zien. Veel demo’s, maar ze gingen vaak over de hoofden van het publiek heen. Er was geen tijd om de informatie te laten bezinken. Het volgende onderwerp en de volgende nieuwe dialoogvensters stonden immers al weer voor de deur.

De sessie leek te lijden aan het syndroom waar ik zelf soms ook tegenaan loop bij presentaties. In de voorbereiding heb je de helft van de dingen die je wilt vertellen al geschrapt. En daarna de overgebleven items nog eens doormidden gedeeld. En toch kom je tijd te kort, omdat er zo veel nieuws is. Dat je allemaal wilt vertellen. Jammer.

Problem Steps Recorder

Een van de leukste items uit de sessie was wat mij betreft de demo van de nieuwe Windows 7 Problem Steps Recorder (ik weet de Nederlandse naam zo snel niet). Hiermee kun je een opname maken van alle handelingen die je uitvoert op de pc die leiden tot een probleem, of crash. De gebruikershandelingen worden volledig geautomatiseerd opgeslagen, inclusief screenshots en commentaren (!) in een zip-bestand.

Helpdesks gaan hier heel blij mee zijn. Het voorkomt dialogen als ‘waar klikte je toen op?’ . ‘Nou eh, op die knop links. Die met dat dingetje er op. Geloof ik’.

Bovendien kun je de PSR heel makkelijk gebruiken om documentatie en gebruikershandleidingen geautomatiseerd te maken. Want je kunt natuurlijk ook gewoon dingen opnemen waarvan je graag wilt dat gebruikers ze uitvoeren. Ik zal hier in de toekomst een apart blogbericht over schrijven.

Adding Win7 features to your .NET applications

Na de keynote kon je kiezen uit twee sessies. De sessie van Martin Tirion ging over de Windows 7 Desktop Experience. Hier heb ik Martin al vaker over horen spreken, dus ik koos voor Adding Win7 Features to your .NET Applications van de zwaarlijvige Amerikaan Shawn Wildermuth.

Hij ging met name in op het programmeermodel en nieuwe API’s en classes voor de nieuwe Windows 7-taakbalk. Pictogrammen op de taakbalk en het gedrag hiervan bij mouseovers kun je in Windows 7 als programmeur zelf in hoge mate sturen. Ook kun je zelf bepalen hoe de (eveneens nieuwe) Jump Lists voor je applicatie er uitzien. Dit was buitengewoon interessant, wat mij betreft het beste deel van de avond.

Als .NET-webprogrammeur zal ik er niet vaak gebruik van maken, maar het is wel interessant om te zien welke mogelijkheden er nog meer zijn op het gebied van WPF en WinForms-programmeren.

Windows 7 Arrives

De laatste sessie van de avond was van Richard Campbell, een SDN-veteraan. Hij was voor het dertiende of veertiende jaar achtereen spreker op de SDN-conference. Zijn verhaal ging met name over de interne werking van User Account Control (UAC, oftewel ‘Gebruikersaccountbeheer’) en hoe je hier als programmeur rekening mee kunt houden. Bij de verschillende niveaus van UAC die de gebruiker in Windows 7 kan instellen horen ook verschillende rechten voor je applicatie. De ene keer mag je wel in het register schrijven, maar alleen op bepaalde plaatsen, de andere keer niet. Ook zijn delen in het (bestands)systeem niet bereiken als je bent ingelogd als Standard User. Campbell liet zien wat de gevolgen hiervan zijn voor je programma. Nuttige tools als Sysinternals Process Explorer passeerden de revue.

Goodies

Geen conferentie zonder goodie bag (zie ook DevDays Goodies), de SDN Conference is hierop geen uitzondering. Een foto-impressie van de oogst van vanavond:

Foto 1: De goodie bag - lekker, ehhh, groen:

Foto 2: conference badge:

Foto 3: Notitieblokje, pen. Schrijft er nog iemand uit de IT-wereld op papier?:

Foto 4: Golfbal van een van de standhouders/sponsors:

Windows 7 Ultimate

Bovendien bleek ik tot de gelukkige winnaars te behoren van een volledige versie van Windows 7 Ultimate. Aan het begin van de avond kon iedereen een gekleurde sticker kiezen om op zijn/haar badge te plakken. Ik koos oranje. En laat dit nu net de kleur zijn die -volledig at random- via een kansgenerator (met Richard Campbell in de rol van notaris) werd uitgekozen.

Foto 5: de hoofdprijs!

Ik mocht dus achteraan sluiten in de rij om een eigen, officiële Windows 7-dvd op te halen. Helaas niet in zo’n mooie officiële verpakking, maar hey, wie klaagt daar over als je een besturingssysteem van ruim 250 euro gratis mee naar huis krijgt.

Peter Kassenaar
-- 20 oktober 2009

PS: in aanvulling op het bloggen ben ik sinds kort ook actief op Twitter, voor korte berichten en handige links - bijvoorbeeld vanaf dit soort conferenties. Je kunt me volgen via http://twitter.com/PeterKassenaar (@PeterKassenaar is mijn Twitternaam)

Newbie-alert! Dit is een blogbericht voor beginners.

Ik heb nu een paar maanden mijn Apple iPhone; het is een fantastisch ding. Ik heb er in die twee, drie maanden al meer foto’s en videootjes mee gemaakt dan de laatste 5 jaar Nokia bij elkaar (achtergrond: mijn eerste telefoon-met-fotocamera was een Nokia 6600 uit 2004, daarna een Nokia N71 uit 2006).

Maar nu het probleem: hoe krijg ik die foto’s vanaf mijn iPhone in mijn pc?

via iPhoto?

Ja, Apple geeft een makkelijke oplossing: synchroniseren met iPhoto. Daar wordt je iPhone automatisch herkend en kun je foto’s downloaden. Maar iPhoto draait alleen op mijn MacBook-laptop, terwijl ik het meeste fotowerk toch echt op mijn Windows-desktopcomputer doe.

via iTunes?

Via iTunes dan? Via iTunes kun je in het tabje Foto’s wel foto’s synchroniseren met je iPhone, maar dat is eenrichtingsverkeer. Je kunt aangeven welke mappen je vanaf de pc naar de iPhone wilt kopiëren om ze onderweg te kunnen bekijken.

Zelfgemaakte foto’s kun je op deze manier niet terug-synchroniseren naar je pc.

(Tip #1 aan Apple: maak dit onmiddellijk mogelijk in een volgende versie van iTunes. Tip #2 aan Apple: deze optie heet geen synchroniseren, maar mirroring. Het is immers eenrichtingsverkeer. Het werkt alleen van pc –> iPhone, niet andersom).

Via Windows Verkenner!

Als je het weet, is de oplossing eenvoudig. Zodra je iPhone is aangesloten, is deze in Windows Verkenner onder Windows XP en Windows Vista te benaderen alsof het een digitale camera is. Dat houdt in dat je de iPhone in het venster Deze Computer en Windows Verkenner kunt openen.

[Noot: dit werkt bij mij merkwaardigerwijs alleen indien iTunes op dat moment ook geopend is, en de iPhone hierin als apparaat wordt herkend. Als ik iTunes afsluit is de phone vanaf dat moment ook onzichtbaar in Deze Computer/Windows Verkenner ??! Heeft iemand dit gedrag ook, of is dat een hickup in mijn computer?]

Daarna kun je dubbelklikken op het iPhone-pictogram en wordt de inhoud van de iPhone als schijfstation geopend.

Blijf dubbelklikken totdat je de map hebt gevonden waarin de foto’s staan. Dit is de map Internal Storage\DCIM\100APPLE. Hierin staan je foto’s en video’s die je met de iPhone hebt gemaakt.

Sleep de gewenste foto’s (of de complete map) naar het bureaublad of naar een ander schijfstation om ze te kopiëren.  Daarna kun je de iPhone loskoppelen en de foto’s gewoon op je pc bewerken, afdrukken, enzovoort.

En de bewerkte foto’s of video’s kun je natuurlijk weer ‘synchroniseren’ met je iPhone om ze terug te plaatsen op je telefoon. Ik heb hiervoor een mapje ‘iPhone bewerkt’ gemaakt en deze sync ik met de iPhone. De originele foto’s kun je dan eventueel van de telefoon verwijderen als je wat ruimte wilt besparen of de filmrol wilt opschonen.

Ach ja. Soms is de oplossing simpel. En onthoud: zijn we niet allemaal ooit beginners geweest?
Succes er mee!

Peter Kassenaar
-- 28 september 2009

(PS: in aanvulling op het bloggen ben ik sinds kort ook actief op Twitter, voor korte berichten en handige links. Je kunt me volgen via http://twitter.com/PeterKassenaar (@PeterKassenaar is mijn Twitternaam).

Nog voordat Microsoft Windows 7 uitbrengt, is Apple met een nieuwe versie van het besturingssysteem gekomen: Snow Leopard. Natuurlijk mag je het niet hardop zeggen, maar ook Snow Leopard is –evenals Windows 7 – meer een onderhoudsbeurt voor het huidige besturingssysteem dan een revolutionaire nieuwe versie.

Dat mag de pret bij analisten, programmeurs, bladen- en boekenmakers en bloggers (ja, ook ik) echter niet drukken en er worden weer talloze commentaren gewijd aan Snow Leopard en Windows 7.

Afgelopen weekend ontving ik de upgrade-dvd van Apple en vandaag heb ik de computer bijgewerkt. Een beeldverslagje van mijn bevindingen.

Upgrade uitvoeren

De situatie vooraf: Mac OS X 10.5.8 (Leopard) is actief

Apple belooft dat na een upgrade van Leopard naar Snow Leopard er meer schijfruimte beschikbaar is. Het is hierbij bij mijn weten het eerste besturingssysteem dat minder ruimte nodig heeft dan zijn voorganger (overigens: Windows 7 is eveneens slanker dan Windows Vista, maar is zoals gezegd pas over een week of zes beschikbaar).

Dus: de ruimte op voorhand even noteren.

De installatie zelf starten is eenvoudig. Na het plaatsen van de dvd verschijnt automatisch het installatievenster. Dubbelklik op het dvd-pictogram om de installatie te starten.

Daarna hoeft er niets, helemaal niets meer te gebeuren. De installatie wordt gestart en de computer wordt twee, drie keer vanzelf opnieuw opgestart. Zo moet het!

Volgens de voortgangsindicator in het venster duurt de installatie iets meer dan een uur. Dat blijkt in de praktijk een goede inschatting. Inderdaad was een uurtje later de computer weer klaar voor gebruik. Het besturingssysteem was bijgewerkt, de toepassingen zijn allemaal nog gewoon beschikbaar.

Meer spannende screenshots zijn er dan eigenlijk ook niet.

Even controleren hoe het zit met het ruimtegebruik:

Heee, het lijkt alsof Snow Leopard maar liefst 19 GB heeft vrijgemaakt (110 GB beschikbaar voor installatie, 129 GB beschikbaar na installatie)! Maar dat is iets te optimistisch berekend. Het blijkt dat Snow Leopard ook kilo- en megabytes nu iets anders berekend. Het gebruikt kennelijk de rekensom 1000 bytes = 1 kilobyte in plaats van 1024 bytes = 1 kilobyte. Daardoor lijken er meer totaalbytes beschikbaar. Dit is te vergelijken door de schijfcapaciteit in het venster te bekijken. Ook deze is ‘toegenomen’ van 185GB naar 199GB.

Desondanks heeft Snow Leopard een kleine 7-9 GB vrij gemaakt en dat is zelfs in deze tijden van ongebreideld grote vaste schijven geen kleinigheid. Zeker niet op een laptop, waarbij je de vaste schijf niet makkelijk vervangt. Chapeau derhalve.

Tot slot nog even een controle van het versienummer. Dit is bijgewerkt naar 10.6.1 (de eerste update voor Snow Leopard was al online verschenen voordat ik de dvd had ontvangen).

Meer informatie

Meer informatie over de mogelijkheden en nieuwe features van Snow Leopard vind je op de site van Apple. Het heeft niet zoveel zin deze hier te herhalen. Lees deze sites voor meer informatie:

• http://www.apple.com/nl/macosx/ (homepage)
• http://www.apple.com/nl/macosx/refinements/ (nieuwe functies)
• http://www.apple.com/nl/macosx/specs.html (technische specificaties).

Peter Kassenaar
-- 15 september 2009

Deze column is ook verschenen in het septembernummer van het blad Management en Literatuur.

Onlangs brachten we voor een korte financiële APK een bezoekje aan ons bankkantoor, een filiaal van ABN AMRO. We werden ontvangen met koffie in een kartonnen bekertje. Omdat de bankier zich uit eerdere ontmoetingen nog kon herinneren dat ik voor mijn werk onder meer de gebruikersvriendelijkheid van websites bekijk, vroeg hij naar mijn oordeel over de vernieuwde site van ABN AMRO. De publiekssite van deze bank is onlangs op de schop gegaan. Ik sprak enkele vriendelijke woorden over het design en dat leek hem tevreden te stellen.

Intranet

Tijdens het gesprek maakte de medewerker gebruik van enkele interne applicaties op het intranet van de bank. Ik kon het niet laten op te merken dat het mij opviel dat voor de interne applicaties kennelijk nog gewoon gebruik werd gemaakt van het oude design (voor de kenners: het ontwerp met de groen-geel gestreepte achtergrondjes) en dat dit niet was aangepast, of meegegroeid met de publiekssite. Verbaasd keek de bankemployee mij aan. "inderdaad, nu je het zegt. Het was me nog nooit zo opgevallen." Tevens gebruikte hij op zijn computer nog Internet Explorer 6, een versie die inmiddels ook als antiek beschouwd mag worden. Ook dit verschil was hem nog nooit zo opgevallen. "Ach, ik gebruik deze applicaties gewoon voor mijn werk, en waar het allemaal in draait en hoe het er uitziet maakt me niet zo veel uit".

Misschien onbedoeld, en tevens afgezien van budgettaire en planologische kwesties (mogelijk was er geen tijd of geen budget om het intranet en de publieke internetsite gelijktijdig aan te passen) heeft de bank hier mijns inziens een aantal goede keuzes gemaakt.

Doelgroep

Ten eerste: het intranet en de publiekssite hoeven er niet hetzelfde uit te zien. Ik kom in mijn werk nog regelmatig tegen dat organisaties gelijktijdig het intranet en de internetsite willen aanpassen, waarbij ze bovendien willen dat de look-en-feel gelijk is. Omdat ze denken dat dit goedkoper is, of omdat ze denken dat het zo hoort. Maar - ten tweede - de doelgroepen van beide sites zijn niet gelijk! Via het intranet moet een organisatie interne medewerkers faciliteren. Het intranet moet er zodanig op zijn ingericht dat medewerkers hun dagelijkse taken zonder nadenken kunnen uitvoeren. Een intranet moet daarbij bijna per definitie veel statischer (zo u wilt 'saaier') zijn dan een publiekssite. Anders gaan er veel arbeidsuren verloren met het zoeken naar functionaliteit of het doorspitten van niet-relevante wijzigingen. Een site voor het algemene publiek moet daarentegen continu informeren, verleiden en entertainen. Een groter contrast is bijna niet denkbaar. Dan hoeven de interfaces van beide sites toch niet gelijk te zijn?

Nieuwe technieken

En tot slot: de nieuwe site van ABN-Amro maakt - evenals vele andere moderne sites - intensief gebruik van moderne technieken als AJAX, Flash en meer. Dit zou waarschijnlijk niet eens goed werken op de antieke browsers die nog in veel kantoren worden gebruikt. Het uitrollen van een nieuw intranet zou dan betekenen dat gelijktijdig de werkomgeving en mogelijk ook de hardware van duizenden desktops aangepast moet worden. Dat is geen item om lichtzinnig over te denken in organisaties van dergelijke omvang.

Kortom: hoewel een intranet en internetsite op dezelfde technieken zijn gebaseerd en allebei in de browser draaien, zijn het volkomen, maar dan ook volkomen verschillende grootheden. Het zou goed zijn als iedereen die met beslissingen rondom webtechnologie in een organisatie te maken heeft hiervan op de hoogte is.

ABN-Amro heeft zich dit goed gerealiseerd. Nu alleen die koffiebekertjes nog. Een kartonnetje voor de bankier, kop en schotel voor de klant.

Peter Kassenaar
-- 7 september 2009.

Zoals bij vrijwel elk iets groter evenement heden ten dage wordt bij aanvang van het festijn een zogenoemde 'goodie bag' uitgereikt. Nu is de situatie hier nog niet ze extreem als in de Verenigde staten, waar deelnemers naar het schijnt met speciaal voor dit doel meegenomen rugzakken de conferentievloer betreden. Dit om alle uitgereikte prullaria (t-shirts, koffiekoppen, shampoo's, notitieblokken, pennen en wat dies meer zij) te kunnen meezeulen. Maar ook op de DevDays was de goodie bag weer aanwezig.

Mijn verslag van de DevDays 2009

Naast de standaard aanwezige foldermaterialen van DevDays-sponsors (voornamelijk trainingsinstituten en werkgevers die op .NET-gebied actief zijn), was de inhoud echter magertjes te noemen. Zeg maar, afwezig. Opvallend vond ik dat er behalve de tas zelf, geen enkele Microsoft-uitlating of goodie in aanwezig was. Kredietcrisis?

Hoe dan ook, hieronder een kleine foto-impressie van goodies die ik tijdens de DevDays heb verzameld of gekocht.

Foto 1: De deelnemerskaart / -badge

Foto 2: De goodie bag. Zonder goodies....

Foto 3: Koffiekop van SDN, Software Development Network

Foto 4: LINQ-poster van Info Support (nuttig!)

Foto 5: Twee boeken, gekocht in de pauze bij de stand van Roodveldt Bookshop

Beginning XNA 3.0 Game Programming (Alexandre Santos e.a.) en
XNA 3.0 Game programming recipes (Riemer Grootjans)

Foto 6: Nog een book uit de Roodveldt bookshop

Why software sucks - and what you can do about it - David S. Platt

Vooral dit laatste boek ("Why Software sucks") kan ik iedereen die professioneel in de programmeerwereld bezig is - programmeur of niet - aanraden. Als de tijd het toelaat zal ik er een aparte recensie over schrijven.

Peter Kassenaar
-- 12 juni 2009

In een van mijn eerdere blogposts kon je lezen dat ik de aanschaf van een Microsoft Xbox 360 overweeg.

Dit overigens niet alleen mee te gamen, maar ook als programmeerplatform. En misschien om hier in de toekomst een boek over uit te geven (opmerkingen? tips hierover? Laat een bericht achter!). Iedereen kan immers met de gratis programma's Microsoft Visual C# Express Edition en XNA Game Studio 3 zelf games programmeren voor de Xbox. Bovendien kun je deze –na een registratieproces- aanbieden op de Xbox marketplace, zodat de hele wereld jouw game kan downloaden en spelen (en misschien verdien je er ook nog wat aan op deze manier). Dit model is vergelijkbaar met de Apple App Store voor de iPhone en iPod Touch.

Maar daar gaat dit blogbericht niet over.

De site van de Xbox (op www.xbox.nl) is vorige week flink onder handen genomen. Helaas zijn ze vergeten om er even iemand naar te laten kijken die de Nederlandse taal machtig is, of zelfs gewoon maar de spellingcontrole te gebruiken. Want ik begrijp dat de Xbox zichzelf superieur acht op de gebieden Film, Helden en Sport. Maar 'Muiek'? Nooit van gehoord...

-- Peter Kassenaar
03 december 2008