Een paar weken geleden kreeg ik het eerste boek van collega-usabilityspecialist Stefan Wobben en zijn maatje Raymond Klompsma opgestuurd met het verzoek het te proeflezen en te reviewen.
En om het plastisch uit te drukken: mijn bek viel open.
Het boek breekt met vrijwel alle regels die ik de afgelopen vijftien jaar in het ‘boekenvak’ heb geleerd. De enige conventie waar ze zich aan geconformeerd hebben lijkt te zijn dat het een stapel bedrukt papier is met een kaft er omheen. En dat je het –gelukkig!- in de boekwinkel kunt aanschaffen.
De inhoud is volkomen anders dan je van een gemiddeld usabilityboek gewend bent. Is het wel een usabilityboek? Nee. Is het dan een leerboek? Nee, ook niet. Een leesboek misschien? Allesbehalve dat, volgens de makers (de binnenflap vermeld zelfs prominent: “Dit is geen leesboek”).
Wat is het dan wel?
Ik schreef hierover onderstaande review.
Zo Kan Het Ook - websites ontwerp je voor mensen
“Mijn zoon van zes heeft net als iedereen in zijn klas een Vriendenboekje. Overal gaat het ding mee naar toe. Naar school, naar familie en zelfs naar bed. En iedereen schrijft er wat in. Maar wat nog belangrijker is: iedereen versiert ook de pagina's die hij of zij invult. Met pen en viltstift,met tekeningen en stickers, foto's en andere frutsels.
Het boekje Zo kan het ook van Raymond Klompsma en Stefan Wobben lijkt in zekere zin wel een beetje op een vriendenboekje. Maar dan voor websites, in plaats van klasgenootjes. In een speelse, fullcolor opmaak wordt de lezer meegenomen op een van de vier routes die in het boek voor je zijn uitgestippeld. De thema's Kijken, Denken, Doen en Inspiratie moeten de (aspirant-)webbouwer behulpzaam zijn bij het ontwikkelen van zijn volgende website. Het hele boekje ademt letterlijk de sfeer van een goede vriend die je door allerlei zijweggetjes en geheugensprongetjes laat nadenken over het werk dat je maakt.
Elk van de thema's is uitgewerkt in vele hoofdstukjes die per stuk maar een tot enkele pagina's lang zijn. De spanningsboog van het boek is daarmee erg kort. Hoofdstukken en thema's wisselen elkaar doorlopend af, waardoor chaos en verwarring op de loer ligt voor de onoplettende lezer. Je moet wel bij de les blijven. De hoofdstukken bevatten meer beeld dan tekst. Het is zonder twijfel de bedoeling dat je langer bezig bent met het nadenken en discussiëren over een hoofdstuk dan met het lezen ervan. Ze hebben daarmee meer het karakter van een snack dan van een complete, uitgebalanceerde maaltijd. Het is beslist geen boek dat je van kaft tot kaft leest (de auteurs waarschuwen daar zelf terecht ook voor), maar meer een inspiratiebron die je telkens meeneemt om zo nu en dan een stukje uit mee te pikken. Net als een vriendenboekje.
Iemand die op zoek is naar technische achtergronden van het bouwen van websites laat dit boekje liever links liggen. Maar voor alle anderen is Zo kan het ook bijna verplichte kost. En ja, je kunt er, net als in een vriendenboekje, bijhouden waar je bent geweest, wat je favoriete websites zijn, naar welke muziek je luistert en er is ruimte voor aantekeningen en schetsen van websites die je maakt. Een leuke, nieuwe en verfrissende insteek.”
Meer informatie
Peter Kassenaar
14 juli 2010