22december

Review – Wingspan

In mijn serie board game reviews dit keer een blik op het bordspel Wingspan.

Hoe je het ook wendt of keert, veel spellen kennen een voorspelbaar verloop: “begin met niets, en bouw een koninkrijk”, “Start allemaal op vakje 1 en loop met je pion zo snel mogelijk naar vakje 64”, “Deel iedereen een hand van vijf kaarten en verzamel de krachtigste combinaties”…

wingspan-1

Niets van dat alles bij Wingspan. Het enige dat elk spel hetzelfde is, is dat je vier mogelijke acties hebt om uit te kiezen als je aan de beurt bent. Voor de rest is alles elke keer anders. Ja, je zult je bord moeten vullen met vogelkaarten om punten te scoren en ja, je wilt meer punten scoren dan je tegenstander. Maar van alle 180 (vogel)kaarten die er zijn, belanden er per potje hooguit acht of negen op jouw bord. Terwijl de variëteit onder de beschikbare gevleugelden en hun mogelijke acties onvoorstelbaar hoog is. Want behalve dat vogels zelf punten opleveren, kunnen ze ook eieren in hun nest verzamelen (die aan het einde van het spel punten waard zijn), of andere, kleinere vogels opeten – die na afloop vanzelfsprekend ook punten waard zijn.

Om het compleet te maken is er een bordje met doelen per ronde (scoor zoveel mogelijk vogels in het bos, verzamel eieren in nesten die in een boomholte worden gemaakt enzovoort) die jou een voordeel kunnen opleveren per ronde. En er zijn bonusopdrachten die – je raad het al – aan het einde van het spel punten kunnen opleveren. Met andere woorden, een spelersbordje voor je neus met een indrukwekkend aantal vogels betekent niet automatisch dat je ook hebt gewonnen. De verscheidenheid aan mogelijke combinaties is gewoonweg niet te tellen. De uitkomst van een spel is dan ook totaal niet te voorspellen.

wingspan-2

Dat betekent niet dat je geen tactiek kunt uitstippelen, je zult die tactiek alleen tijdens het spel moeten uitzoeken en toepassen. Wingspan test daarmee je flexibiliteit. Vooraf een speelwijze verzinnen heeft geen enkele zin, want misschien krijg je helemaal niet de goede kaarten om jouw verzonnen tactiek uit te voeren. Je moet tijdens Wingspan dus soepel zijn en continu inspelen op de mogelijkheden die je krijgt: wil je een vogelkaart uitspelen? Dat kost je een bepaalde hoeveelheid voer. Die moet je dan wel eerst verzamelen. Maar om een kaart te spelen, moet je die wel eerst in je bezit hebben. En de kaart die je kiest of trekt, vereist misschien weer ander voer dan je zo-even hebt verzameld…et cetera.

Elk spelletje in Wingspan is daarmee anders. Je zult geen enkele sessie spelen die ook maar in de verte lijkt op eerdere spellen. Een piepklein puntje van kritiek – maar dan ben ik echt aan het muggenziften – is dat de interactie tussen spelers onderling niet erg hoog is. Iedereen is bezig zijn eigen volière te vullen met bos-, weide- en watervogels. De mogelijkheden om elkaar dwars te zitten of op het verkeerde been te zetten (maar ook: om elkaar te helpen), zijn vrijwel afwezig. Ieder is met zijn eigen dingetje bezig.

Maar verder? Alle onderdelen zijn supermooi uitgevoerd, van goede kwaliteit, het artwork op de kaarten is van bijzonder hoog niveau, alle informatie is beschikbaar in het Nederlands, je kunt het alleen spelen of met maximaal vijf personen, de balans is met elk aantal spelers waanzinnig goed. Kortom, aan alles is gedacht.

Wingspan. Koop het. Speel dat spel.

 

Meer informatie

Peter Kassenaar
-- 21 december 2020

Reacties zijn gesloten