04oktober

Wat is er mis met DiRT 2? - Deel 1/2

Tags: | Categories: games
E-mail | Permalink | Reacties (0) | Post RSSRSS comment feed

[Opmerking: omdat dit verhaal langer werd dan ik had gedacht, heb ik het in twee delen gesplitst. Morgen deel 2]

Mijn Xbox-gamevoorkeuren

Voor wat betreft mijn keuze voor Xbox-games ben ik vrij kieskeurig. Ik houd van racegames en platform-adventure/puzzle-games (a la Prince of Persia en Tomb Raider) en dan heb je het wel ongeveer gehad. Dat houdt het lekker overzichtelijk.

Ik ben een sucker voor visueel aantrekkelijke games. Het visueel realisme (omgevingen, personages, bolides, bewegingen) kan me niet hoog genoeg zijn.

Racegames

Het najaar is altijd een goede tijd voor nieuwe releases van racegames. En deze herfst keek ik echt uit naar de komst de Codemaster-uitgave 'Colin McRae: DiRT 2'. De originele Colin McRae DiRT heb ik gemist (toen was ik nog niet aan het gamen), maar ondertussen heb ik de schade redelijk ingehaald met onder meer 100%-scores op Racedriver GRID, Midnight Club: Los Angeles (kortweg MCLA) en PURE.

Dirt2-homepage

Ik had dan ook hoge verwachtingen van een nieuwe Codemasters-release. Heb wekenlang de forums gevolgd, plaatjes bekeken, de demo gedownload en gespeeld en naar de verschijningsdatum uitgekeken. Toen de game op 11 september eindelijk beschikbaar was heb ik hem direct besteld bij bol.com. Plof, in de Xbox plaatsen en avonden achter elkaar spelen.

Maar: er is iets mis.

Wat dan? Ik kan er maar geen vinger achter krijgen wat het is.

DiRT 2 is zonder meer de mooiste racegame die ik ooit in handen heb gehad. De omgevingen (waaronder Marokko, Kroatië en Maleisië) zijn zeer divers en buitengewoon fraai vormgegeven. Je kunt de zandkorrels die onder de wielen vandaan spatten bijna stuk voor stuk tellen, zo gedetailleerd is het beeld. Bomen, wegen, gebouwen, watervallen, publiek; alles is even grandioos uitgewerkt en gemodelleerd.

Dirt2-02

Er zijn tal van auto’s in allerlei vreemde verschijningsvormen om in te rijden: ‘normale’ race/rally-auto’s, jeep’s en buggy’s, maar ook halve vrachtwagens als de Hummer en verwante lompe brokken ijzer die door een benzinemotor worden aangedreven. Variatie alom. De besturing van de auto’s (ik speel met een Microsoft Racing Wheel) is goed verzorgd, de force feedback is prima. Je merkt het echt wel of je in een truck rijdt of in een lichte rallycross-wagen.

De soundtrack van de game is meer dan in orde, met allerlei soorten muziek die fraai afgewisseld worden. De geluiden in en rondom de auto zijn fenomenaal. De stemmen van bekende personages als Dave Mirra, Ken Block en Travis Pastrana geven de game een extra dimensie.

De besturing en het overige rijgedrag van de auto’s is goed uitgebalanceerd, als ik de commentaren en reviews mag geloven. Ik heb zelf nooit in rallywagens gereden, dus wat dat betreft moet ik maar op derden afgaan. Maar in elk geval lijkt de besturing en handling tamelijk realistisch. Het is niet mogelijk om de wagen met 160km/uur door een haakse bocht in het gravel te sturen. Dan vlieg je onherroepelijk van het parcours. En als je tegen een rots rijdt, heb je ook echt wel zoveel schade dat de auto niet meer verder wil. Kortom, ook dat aspect in DiRT 2 is goed verzorgd.

En toch. Is er iets mis.

Ik vind DiRT 2, tja, saai. Niet uitdagend. Hoe moet ik het zeggen. Ik weet het niet precies. In elk geval sta ik er niet mee op en ga er niet mee naar bed. Zoals wél het geval was met MCLA en GRID. In die games leefde ik en kon ik de controller wel door het scherm gooien als ik een race verknoeide.

In DiRT 2 niet.

Ik denk ‘tja’ en ‘ach’ en kies Restart Race uit het menu om het nog een keer te proberen. En als het dan nog niet lukt, dan zucht ik een keer, leg het racestuurtje weg en probeer het de volgende dag wel weer opnieuw.

Analyse

Natuurlijk heb ik – analist als ik ben - geprobeerd dit te analyseren. Wáárom leef ik niet in DiRT 2? Waarom kan het me niet zoveel schelen als ik een race verlies, in plaats van razend te worden en de virtuele of echte (online) tegenstanders te vervloeken? Ligt het aan mij, dat ik inmiddels een verzadigingspunt heb bereikt in racegames? Of ligt het toch aan de game?

Dat eerste (‘ik ben verzadigd’) sluit ik zeker niet uit, maar al nadenkend kwam ik toch ook tot een paar conclusies met betrekking tot DiRT 2 zelf.

Het kan beter.

Hierover lees je meer in het vervolg van dit verhaal.

Stadium Cross in Dirt 2

Peter Kassenaar
-- 28-30 september 2009

(PS: in aanvulling op het bloggen ben ik sinds kort ook actief op Twitter, voor korte berichten en handige links. Je kunt me volgen via http://twitter.com/PeterKassenaar (@PeterKassenaar is mijn Twitternaam).

Reacties zijn gesloten