[Opmerking: omdat dit verhaal langer werd dan ik had gedacht, heb ik het in twee delen gesplitst. Lees hier deel 1]
1. Er zijn te veel herkansingsmogelijkheden
Het is in DiRT 2 te makkelijk om een race, een deel van een race of zelfs een heel evenement opnieuw te starten. Als je ziet dat je niet meer kunt winnen, kun je de race onderbreken en vanaf de startstreep opnieuw beginnen. Goed, je progressie binnen die race ben je dan kwijt, maar anders zou je toch al niet willen herstarten.
DiRT 2 heeft (net als overigens GRID) een flashback-functie, waarbij je de tijd tot vijf a tien seconden voor een (fatale) crash of stuurfout kunt terugspoelen en vanaf dat punt verder kunt racen. Dit kan zelfs tot maximaal 5 x binnen een race. Lukt het je dan nog niet de race tot een goed einde te brengen? Dan kies je gewoon Restart Race uit het pauzemenu.
Dit alles zonder consequenties.
En dat is nu juist een zwak punt. In MCLA bijvoorbeeld, kunnen sommige races (zoals weddenschap/wager-races en rijbewijs/pinkslip-races) niet onderbroken of opnieuw gestart worden, op straffe van verlies van je weddenschapgeld, of zelfs je complete auto. Dan laat je het wel uit je hoofd er met de pet naar te gooien. Ja, dat is een zware straf, maar dat hoort bij het evenement. No pain, no gain.
In DiRT 2 ben ik dit niet tegengekomen, waardoor het belang en de spanning van de race op slag een stuk minder wordt. Als het even niet gaat, ach, dan kies je toch gewoon Restart Race? Niks aan de hand.
In DiRT 2 is het zelfs mogelijk om binnen een evenement (de X-games evenementen bestaan uit drie of meer races) elke race naar keuze eindeloos opnieuw te starten. Dit kun je dan net zo lang doen totdat je alle races in het evenement winnend hebt afgesloten en daarmee het evenement hebt gewonnen. Ja, zo is er geen kunst aan.
In –opnieuw- MCLA kun je alleen een compleet evenement (dat daar een toernooi/tournament heet) opnieuw starten. Dus als je de laatste race van een toernooi verknald, waardoor je het toernooi niet wint, moet je het hele toernooi opnieuw doen. Dat motiveert je wel om geheel geconcentreerd te blijven. Opnieuw: het lijkt misschien een zware straf, maar hey, that’s life. In het echte (race-)leven krijg je ook geen tweede, derde of zoveelste kans.
Kortom: als DiRT 2 wat strikter zou zijn in de flashbacks en het aantal herstartmogelijkheden zou inperken, zou het belang van een individuele race –en daarmee de spanning- veel groter zijn. Dit zou CodeMasters bijvoorbeeld kunnen doen door het weigeren gebruik te maken van de flashback-functie echt te belonen, met extra auto’s of parcoursen, in plaats van er alleen wat extra dollars tegenover te stellen, zoals nu het geval is.
2. Gebrek aan humor
De bekende stemmen in het spel hebben de voice over’s ingesproken. Dat is gaaf. Helaas hebben ze van de scenarioschrijvers zouteloze teksten voorgeschoteld gekregen als ‘Jammer joh, volgende keer beter’, ‘Kom op, ik weet dat je het beter kunt!’, ‘Dat was een grandioze overwinning!’ en meer van dat soort dooddoeners (In het Engels dan, dat dan weer wel. Zo lijkt het soms nog wat).
Maar altijd zijn de teksten serieus. Nooit eens een kwinkslag of veeg uit de pan.
Het ‘grappigste’ dat ik voorbij heb horen komen was iets als ‘hey, bekijk het van de zonnige kant – we zijn in elk geval gefinished’ (bij een achtste plaats van acht deelnemers) en ‘in elk geval zijn we niet laatste geworden’ (bij een zevende plaats). Tjonge, jonge.
Zelfs de nagescynchroniseerde teksten van PURE waren grappiger: ‘wat vind je van mijn achterkant?’ (als je als vrouwelijke racer een tegenstander inhaalt).
Als je in DiRT 2 een beuk uitdeelt aan een tegenstander komt je dat hooguit op een ‘wacht maar, dat zet ik je betaald’ te staan. Waarom heeft deze game in vredesnaam een 12+ jaar rating voor ‘grof taalgebruik’ gekregen?
3. Gebrek aan story
Dit is niet een punt wat specifiek is voor DiRT 2, maar iets waar eigenlijk alle racegames mee kampen. Doch in DiRT 2 valt het me op, misschien juist omdat de pretenties zo hoog zijn.
Het verhaaltje –indien daar al sprake van is- is flinterdun. Altijd maar weer draait het er om de beste van de wereld worden. Dit doe je door races op verschillende continenten en locaties te rijden en zo je punten op te bouwen totdat je uiteindelijk eerste staat in de World Tour of alle evenementen hebt gewonnen.
Niets mis mee, maar het zijn ondertussen wel erg, erg platgetreden paden. Hallo Codemasters, jullie wilden toch de beste racegame maken, op alle fronten? Nou, dan mag er wel wat meer diepte in.
Waarom bijvoorbeeld niet eens een scenario om de game heen geschreven, zoals in ‘echte’ racefilms ook is gedaan? Al is het maar zoals in Days of Thunder met Tom Cruise (toegegeven, geen goede film, maar in elk geval is er geprobeerd een verhaal rondom de raceactie te schrijven) of de Pixar/Disney-film Cars (idem). Dat moet toch ook voor een racegame mogelijk zijn, waarvan het budget niet onderdoet voor dat van de gemiddelde actiefilm. Codemasters, huur een paar scenarioschrijvers! Los hiermee ook punt #2 op!
4. Te weinig variatie in disciplines
Ja, de racevarianten in DiRT 2 hebben allerlei namen gekregen zoals Trailblazer, Stadium Cross, Gate Crasher, Throwdown en noem maar op. Maar uiteindelijk komt het eigenlijk maar op twee varianten neer.
A) je rijdt (alleen) voor de beste tijd in een rally -je rijdt dus een tijdrit- of
B) je rijdt tegen anderen op een parcours. Je rijdt dus een contactrace.
En of je elkaar nu in een Hummer van de baan beukt of in een Offroad-Buggy of in een gewone Subaru Impreza, dat maakt dan allemaal niet uit. De parcoursen liggen vast, er zijn geen mogelijkheden voor afsnijden en je kunt niet (nooit) zelf een route kiezen (zoals bijvoorbeeld in MCLA, FUEL of de Burnout-series). Daar had ik –nu ik enige weken ervaring heb met het spel- toch meer van verwacht.
Met alle respect voor de parcoursbouwers/graphics artist; als je een (1) wedstrijd in -bijvoorbeeld- Marokko of Maleisie hebt gereden, heb je ze allemaal wel zo'n beetje gereden. Goed, de bochten en hellingen liggen per route wat anders, maar het is op eenzelfde locatie toch vooral 'meer van hetzelfde'. Dat is erg jammer. Doch ter verdediging; de parcoursen zijn wel *erg mooi* om te bekijken.
Conclusie
Oh, ik zal Dirt 2 zeker uitspelen tot 100% career progression. Daarvoor biedt de game genoeg pluspunten. Lees het begin in deel 1 van dit blogbericht nog maar eens. Maar daarna vrees ik eerlijk gezegd een beetje dat de dvd steeds dieper in mijn curver-box met games zal verdwijnen, totdat hij een plekje op de bodem heeft bereikt.
Heb jij DiRT 2 ook gespeeld? Ligt het aan mij dat deze game geen plekje in mijn persoonlijke racegame top-3 verdient? Of deel je juist mijn mening? Laat het eens weten in een reactie.
Peter Kassenaar
-- 28-30 september 2009
(PS: in aanvulling op het bloggen ben ik sinds kort ook actief op Twitter, voor korte berichten en handige links. Je kunt me volgen via http://twitter.com/PeterKassenaar (@PeterKassenaar is mijn Twitternaam).